Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/5036 E. 2014/2887 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/5036
KARAR NO : 2014/2887
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Gebze 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2012/292-2012/661

Hüküm süresi içinde davalı A.. A.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin davalı asıl işveren .. A.Ş. işyerinde, diğer davalı alt işveren şirket bünyesinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, aylık ücret, yıllık izin ve fazla çalışma ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı A..G… Enerji Endüstrisi A.Ş vekili, müvekkili şirketin asıl işveren konumunda olmayıp işçilik alacaklarından sorumluluğu bulunmadığını, davacının dava konusu alacaklara hak kazanmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Davalı .. Gıda Ürt. Dağ. Temz. Kozm. San. ve Tic. Ltd. Şti davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı A.. A.. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı A.. A..’nin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücretinin hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının haftaiçi beş gün 07:00-17:30 saatleri, Cumartesi günü ise 07:00-16:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek ara dinlenme sürelerinin de düşümüyle haftalık fazla çalışma süresi belirlenmiştir. Ne var ki, davacı şahitleri kendilerinin mesaiye 07:30 civarında başladıklarını beyan etmişlerdir. Davacının ise, aynı bölümde çalışan işçilerden daha erken mesaiye başlamasını gerektirir bir durumun varlığı inandırıcı delillerle ispatlanmamıştır. Hizmet alım sözleşmesinde, davacının çalıştığı kafetaryanın günlük açılma saatine yönelik düzenleme de nazara alındığında, davacının saat 07:30’da çalışmaya başladığının kabulü dosya kapsamına uygun düşecektir. Anılan sebeple, davacının 07:30’da çalışmaya başladığı nazara alınarak haftalık fazla çalışma saatinin belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulle sonuca gidilmesi hatalıdır.
3-İhbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma ve aylık ücret alacaklarında, ıslah edilen miktarlar yönünden ıslah tarihinden faize hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde dava tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalı olmuştur.
Yukarıda yazılı sebeplerden eksik incelemeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.