Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/4489 E. 2013/6774 K. 29.03.2013 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/4489
KARAR NO : 2013/6774
KARAR TARİHİ : 29.03.2013

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi …

DAVA : Davacı, borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı işçi, davalılardan …. ve … Ltd. Şti. tarafından Üsküdar 1. İcra Müdürlüğü’nün 2009/15818 esas sayılı dosyasında icraya konulan 12.03.2008 tanzim ve 16.07.2009 vade tarihli 3.000 dolar bedelli bononun işe girdiği sırada teminat senedi olarak alındığını, dolayısıyla senetten dolayı borçlu olmadığının tesbitini istemiştir.
Davalıların Cevaplarının Özeti:
Davalılardan …. ve … Ltd. Şti. vekili cevap dilekçesinde, davacının iddialarının doğru olmadığını ve müvekkili şirkete borçlu olduğunu, davacının senede karşı ileri sürdüğü iddialarını yazılı delil ile ispatlayabileceğini ve Yargıtay içtihatlarının da bu yönde olduğunu belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Davalılardan …. A. Ş. vekili cevap dilekçesinde, icra takibinin senet lehtarı …. ve … Ltd. Şti. tarafından yapıldığını, davalı … Paz. A. Ş.’nin bonoda ve icra takibinde alacaklı sıfatının bulunmadığını ve davanın …. A. Ş.’ne yöneltilmesinde hukuki yarar bulunmadığını belirterek, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki bilgi ve belgelere göre, davacının, davalılardan …. A. Ş.’de çalışmaya başladığı 25.02.2008 tarihinde sigorta girişinin yapıldığı, adı geçen şirketin yan kuruluşu olan diğer davalı …. ve … Ltd. Şti. tarafından kendisine … İlaç Paz. A. Ş.’de yapacağı çalışmaya ilişkin beceri kazanması amacıyla kurs verildiği, anılan şirket tarafından verilen kursun bedeli olarak davacıdan dava konusu 3.000 dolar bedelli bono alındığı, davacının davalılardan …. A. Ş.’den ayrılmasından sonra sözkonusu bononun icraya konulduğu anlaşılmaktadır.
Dava konusu bonunun, davacıdan davalılardan …. ve … Ltd. Şti. tarafından verilen kurs giderleri karşılığı olarak alındığı açıktır. Bir davada maddi olguları ileri sürmek taraflara, hukuki niteleme yapmak ise hakime aittir. Sözkonusu bononun kurs giderleri karşılığı olarak davacıdan alındığı anlaşılmış olmasına göre, taraflar arasındaki uyuşmazlığın bu çerçevede çözümlenmesi ve bonunun verilmesine esas temel ilişkiye göre hak ve borçların belirlenmesi gerekmektedir. Davacı borçlu olmadığını ileri sürdüğüne göre, davacıya işe girdiği sırada verilen kurs sebebiyle davalılardan …. ve … Ltd. Şti. tarafından yapılan harcamanın gerçek tutarının tesbiti için, kursun hangi tarihler arasında verildiği, kaç kişinin kursa katıldığı, tüm katılanlar bakımından toplam ne kadar harcama yapıldığı, yapılan harcamada davacıya isabet eden miktarın ne kadar olduğu tespit edilmeli ve oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, iş sözleşmesinin kurulduğu sırada davacıdan alınan bonoda yazılı miktarın gerçeğe uygunluğu araştırılıp saptanmadan eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı bulunmuştur.
Sonuç:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 29.03.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.