YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/36920
KARAR NO : 2014/705
KARAR TARİHİ : 22.01.2014

MAHKEMESİ : İzmir 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/09/2013
NUMARASI : 2013/96-2013/563

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . …. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davalının işyeri ve işin gereklerinden kaynaklanan sebeplerle işgücü fazlalığı ve işyerinde çalışma imkanının kalmaması gerekçesiyle davacının iş sözleşmesinin feshedildiğini, davalı işverenin fesih gerekçesi olarak ileri sürdüğü nedenin gerçeği yansıtmadığını, taraflar arasındaki Toplu İş Sözleşmesinin 80. maddesinde yer alan Disiplin Kurulu ve Uyuşmazlıkları Çözümleme Yüksek Kurulu kararı olmadan, işçinin işine son verilemeyeceğini, bu sebeplerle davacının iş sözleşmesinin feshinin geçersizliğine, davacının işe iadesine, davacının kanuni süresi içinde başvurusuna rağmen davalı işverence süresi içinde başlatılmaması halinde ödenmesi gereken tazminatın belirlenmesini ücret ve diğer haklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, körfezde kullanılan gemilerin bir kısmının ekonomik ömrünü tamamlaması sebebiyle seferden çekilmesi gerektiğini, işyeri ve işin gereğinden kaynaklanan işgücü fazlalığının ortaya çıktığını, istihdam fazlası gemi personelinin İzmir Büyükşehir Belediyesinin diğer birimlerinde görevlendirilmesinin mümkün olmadığını, iskele memuru olarak çalışan davacının 4857 sayılı İş Kanununa tabi kara personeli olduğunu, davacının emekliliği hak kazandığını, iş sözleşmesinin 11.01.2013 tarihli Uyuşmazlıkları Çözme Yüksek Komitesi kararı gereğince feshedildiğini, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davacının iskele memuru olarak çalıştığını, davalı İ.. B.. bünyesinde iskele memuru olarak değerlendirilmesinin şart olmadığını, davacının ehliyeti var ise şoför olarak ya da eğitim durumuna göre veya eğitim verilerek İ.. B.. bünyesinde iskele memurluğu dışında başka bir işte de değerlendirilmesi sözkonusu olabileceğini, iş sözleşmesinin feshinden önce esnek çalışma ya da fazla çalışmaların kaldırılması konusunda teklifte bulunulmadığını, davacıya başka bir teklifte de bulunulmadığı bu suretle fesihte son çare ilkesine aykırı davranıldığını gerekçe göstererek feshin geçerli bir sebebe dayanmadığı kabul edilip, davanın kabulüne karar verildiği anlaşılmıştır.Temyiz:
Hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Dosya içeriğinden mahkemece, davacının başka bir işte değerlendirilmesinin mümkün olabileceği, esnek çalışma yada fazla çalışmaların kaldırılması konusunda başka bir teklifte bulunulmadığı, davalı belediyede davacının çalıştığı iskelede göre yapmak üzere 6 iskele/kentkart personeli alındığı, alınan personelin üniversite mezunu olduğu kentkart personelinin üniversite mezunu olmasını gerektirecek özel bir durumun olamayacağı, sözkonusu işin davacıya teklif edilmemesinin usul ve kanuna uygun olamdığı bu suretle feshin son çare ilkesine aykırı davranıldığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş ise de davalı belediyenin işin gereğinden oluşan isdihdam fazlası personele görev verilmesi yönünde yapılan yazışmalarda belediye bünyesinde herhangi bir görevlendirme yapılamayacağına dair yazı olduğu, bu suretle işyeri ve işin gereklerinden kaynaklanan işgücü fazlalığı ve işyerinde çalışma olanağının kalmadığı, davalı ile Denizciler Sendikası temsilcileri arasında 08.01.2013’te toplantı yapılarak iş sözleşmelerinin sonlandırılması yönünde tutanak düzenlendiği, sonrasında davacının iddiasının aksine dosyada yer alan 11.01.2013 tarihli Uyuşmazlıkları Çözme Yüksek Komitesi kararı ile davacınında isminin yer aldığı altı personelin iş sözleşmesi ihtiyaç fazlası olup 53 yaşını doldurmuş, emeklilik hakkını elde etmiş personellerin feshine karar verildiği anlaşılmaktadır. Davalı işverence işletmesel karar tutarlı bir şekilde uygulanmış olup, iş sözleşmesinin feshi işletme gereklerinden kaynaklanan geçerli bir sebebe dayandığından davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçe ile kabulü hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Belirtilen sebeplerle, 4857 sayılı Kanun’un 20. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, hükmün bozulmak suretiyle ortadan kaldırılması ve aşağıdaki gibi karar verilmesi gerekmiştir.
Sonuç:
1-Mahkemenin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararının BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA,
2-Davanın REDDİNE,
3-Karar tarihi itibariyle alınması gerekli olan 25,20 TL karar ve ilam harcından, peşin alınan 24,30 TL harcın mahsubu ile bakiye 0,90 TL karar ve ilam harcının davacıdan tahsili ile hazineye irad kaydına,
4-Davacının yapmış olduğu yargılama giderinin üzerinde bırakılmasına, davalının yaptığı 118,00 TL yargılama giderinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine,
5-Karar tarihinde yürürlükte bulunan tarifeye göre 1.500,00 TL vekâlet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine,
6-Peşin alınan temyiz harcının isteği halinde davalıya iadesine, kesin olarak 22.01.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.