Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/3675 E. 2014/5922 K. 14.03.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3675
KARAR NO : 2014/5922
KARAR TARİHİ : 14.03.2014

MAHKEMESİ : Bursa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2010/1053-2012/632

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının 03.03.2009-12.10.2010 tarihleri arasında kalıp ustası olarak 1.250,00 TL net ücretle şirketin müteahhit firma olarak yapımını üstlendiği kooperatif inşaatı işlerinde asıl işveren olan kooperatiflerin inşaatlarında alt işverenin işçisi olarak çalıştığını, bu süreçte sigorta primlerinin bilgisi dışında zaman zaman kooperatiflerce zaman zaman da davalı şirket tarafından yatırıldığını, iş sözleşmesinin işverence haksız ve geçersiz sebeplerle feshedildiğini, son olarak günlük yevmiyesinin 55,00 TL olarak belirlendiğini, alacak ve tazminatlarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının kendi isteğiyle işten ayrıldığını, bildirilen ücretin fahiş olduğunu belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesinin işverence haklı olarak feshedildiğinin ıspatlanamadığı, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazandığı, aylık net 1.250,00 TL ücret aldığı, fazla çalışma yaptığı, resmi bayram genel tatil günlerinde çalıştığı, yıllık izin ücreti ve ücret alacağı olduğu gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-İş sözleşmesinin istifa ile sona erip ermediği, davacının davalıya ait işyerinde kesintisiz olarak çalışıp çalışmadığı, mahkemece bu konularda yapılan araştırmanın yeterli olup olmadığı ile fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücretinden indirim yapılması gerekip gerekmediği hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
a) Davacının, iş sözleşmesinin işverence haksız olarak feshedildiğini ileri sürdüğü, fesih sebebine ilişkin beyanda bulunmadığı, davalı işverenin, davacının istifa ederek işten ayrıldığını iddia ettiği, 23.06.2010 tarihli dilekçede davacının, 01.04.2010-22.06.2010 tarihleri arasında S. S. Ozankent Yapı Kooperatifi işyerinde taşeron olan davalı şirketten kendi isteğiyle ayrıldığını, alacaklarını aldığını, hiçbir alacağı kalmadığını beyan ettiği, dilekçenin el yazısıyla yazıldığı ve imzalandığı, davacının, dilekçedeki yazıların kendine ait olmadığını, imzanın kendine ait olduğunu, işe girdikten bir ay sonra eşinin hamileliği sebebi ile vizite kağıdı almak amacı ile muhasebeciye gittiğinde bir adet boş safya kağıda imza artırıldığını, bu imzanın o imza olduğunu beyan ettiği anlaşılmış olup, istifa dilekçesinin aslı getirtilerek, yazının davacıya ait olup olmadığı araştırılarak, yazının davacıya ait olduğunun tesbiti halinde istifanın geçerli sayılması gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
b) Davacının Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre, istifa dilekçesinin verildiği tarihten sonrada çalışmaya devam ettiği anlaşılmaktadır. Mahkemece, davacının istifa dilekçesini verdiği tarihten sonra çalıştığı görülen işyerinde davalı şirketin taşeron olarak iş yapıp yapmadığı, davacının aynı şartlarda çalışmaya devam edip etmediği, yani son işverenin davalı şirket olup olmadığı belirlendikten sonra, istifa sonrası iş sözleşmesinin devam edip etmediği, istifa dilekçesinin işin devamı sırasında alınıp alınmadığı araştırılarak sonucuna göre karar verilmelidir.
c) Davacının, davalıya ait işyerinde 03.03.2009-12.10.2010 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığını iddia ettiği, davalının çalışma süresi ile ilgili beyanının olmadığı, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre, çalışıldığı iddia edilen dönem içinde 30.06.2009-09.09.2009 tarihleri arasında 1126165 sicil nolu işyerinde, 18.09.2009-31.03.2010 tarihleri arasında 1142852 sicil nolu işyerinde, 01.04.2010- 23.06.2010 tarihleri arasında 1171510 sicil nolu işyerinde, 23.06.2010-02.10.2010 tarihleri arasında 1126165 sicil nolu işyerinde kesintili olarak çalışma olduğunun görüldüğü, mahkemece, davacının 03.03.2009-12.10.2010 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığının kabul edildiği, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarındaki giriş çıkış tarihlerinin dikkate alınmadığı anlaşılmış olup, Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarının aksinin davacı tarafından tereddüde yer vermeyecek şekilde ıspatlanamadığı gözetilmeden ve Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında sicil no belirtilen işyerlerinin davalı işveren olup olmadığı araştırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmamıştır.
d) Fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti bir yılı aşan süre için hesaplanmıştır. Bu durumda, alacak miktarlarından indirim yapılması gerekirken hatalı yorum ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.03.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.