YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/36739
KARAR NO : 2014/313
KARAR TARİHİ : 20.01.2014
MAHKEMESİ : Ankara 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 14/06/2013
NUMARASI : 2012/917-2013/727
Hüküm süresi içinde davalı Karayolları Genel Müdürlüğü avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ………. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı işçi, davalı şirket bünyesinde muvazaalı taşeronluk sözleşmeleri ile taşeron işçisi gibi gösterildiğini, iş sözleşmesinin işverence geçerli neden olmadan feshedildiğini ileri sürerek feshin geçersizliğine ve işe iadesine karar verilmesini, işe başlatılmama halinde ödenmesi gereken tazminat ile boşta geçen süre ücretinin belirlenmesini istemiştir.
Davalı Karayolları Genel Müdürlüğü, davacının taşeron işçisi olduğunu ve davanın süresinde açılmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davacının muvazaalı asıl işveren-alt işveren ilişkisi içerisinde taşeron işçisi gibi gösterilmek suretiyle çalıştırıldığı, iş sözleşmesinin usule aykırı ve geçerli sebep olmadan feshedildiği gerekçesi ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Mahkemece hangi gerekçe ile davalı işverenin alt işverenlik uygulamasının muvazaaya dayandığı belirtilmemiştir. Muvazaa olgusunun kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıklığa kavuşturulması gerekir. Davacının muvazaa iddiasını ispata yönelik göstereceği tüm yazılı ve sözlü deliller toplanmalı, davacı ile aynı işyerinde çalışmış olup da dava açan işçilerin bulunup bulunmadığı, öyleyse o işçiler tarafından açılmış davalarda verilen kararlar ve bilirkişi raporu dosya içersine alınmalı, hizmet alım sözleşmesine konu olan işin Karayolları Genel Müdürlüğünün asıl işi olup olmadığı, davacının fiilen yaptığı işin niteliği belirlenerek davalılar arasında muvazaa olup olmadığı ve davanın esası hakkında bir değerlendirme yapılması gerekirken başka dosyalar emsal gösterilerek herhangi bir araştırma yapılmadan, eksik inceleme ile davalılar arasındaki ilişkinin muvazaaya dayandığının kabulü ile yazılı gerekçe ile sonuca varılması isabetsizdir.
Ayrıca, kabule göre de davalı Karayolları Genel Müdürlüğünün 6001 sayılı Karayolları Genel Müdürlüğünün Teşkilat Ve Görevleri Hakkında Kanun’un 12/2.maddesi hükmüne göre harçtan muaf olduğu gözetilmeden adı geçen davalıya harç yükletilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 20.01.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.