YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3630
KARAR NO : 2014/2131
KARAR TARİHİ : 13.02.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 30/11/2012
NUMARASI : 2009/1431-2012/1138
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi…. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davalı şirket nezdinde 03.01.2001 tarihinden itibaren satış uzmanı olarak çalıştığını, 12.01.2009 tarihinde davalı işveren tarafından iş akdi feshedilen davacının son görevinin özel satışlar danışmanlığı olduğunu, fazla çalışma ücreti ve yıllık izin ücretinin tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin feshi tarihinde hak edip de kullanmamış olduğu 38 günlük yıllık izin bakiyesi karşılığı brüt 5.940,67 TL’nin ödendiğini, fazla mesai yapılmadığını davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, davacının fazla mesai alacağının ispatlandığı ve son yıl izin ücretinin ödenmediği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında fazla mesai hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Somut olayda davacı vekili ibraz ettiği delil listesinde işyeri giriş çıkış kayıtlarına dayanmıştır. Mahkemece davacının delil listesinde istenmesini talep ettiği işyeri giriş çıkış kayıtları dosyaya celbedilmeden tanık beyanları esas alınarak fazla mesai alacağının hüküm altına alınması ve tanıkla ispatlandığı gerekçesiyle hesaplanan alacaktan 1/2 oranında takdiri indirim yapılması isabetsiz olmuştur. Mahkemece eksik inceleme ile verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 13.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.