Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/3576 E. 2014/1718 K. 07.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3576
KARAR NO : 2014/1718
KARAR TARİHİ : 07.02.2014

MAHKEMESİ : Ankara 8. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2010/1172-2012/1028

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, ustabaşı ile tartışmaları sonucu kendisine “çok mu lazımsın defol git” demek sureti ile iş sözleşmesinin haksız feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla çalışma, ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, 18.10.2010 tarihinde davacının istifaen işten ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, iş sözleşmesinin feshinin haklı sebebe dayanıp dayanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Somut olayda dosya kapsamı ve tanık beyanlarına göre usta olan davacının kalfa olarak çalıştırılmak istenmesi ve davacıya sürekli ayak işleri yaptırılmaya çalışılması üzerine ustabaşı ile aralarında çıkan tartışma sonucu davacının işten ayrıldığı sabit olup işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğinin kabulü gerekir. İhbar tazminat talebinin reddine karar verilmesi gerekirken bu isteğin de hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.

3-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve hafta talillerinde çalışıp çalışmadığı konusu taraflar arasındaki diğer uyuşmazlık noktasıdır .
Fazla çalışma yaptığını ve hafta tatillerinde çalıştığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tek tanık anlatımına dayanılarak 45 dakika ara dinlenme mahsubu ile davacının fazla çalışma alacağı hesaplanmıştır. Dosya kapsamında bulunan fabrika personeli çalışma saatlerini gösterir levhada mesai saatlerinin hafta için beş gün 08:00-18:30 arası olduğu, 1 saat ara dinlenme ve iki kez 15 dakikadan oluşan çay molası verildiği yazılıdır. İmzalı puantaj kayıtları ve çalışma saatlerini gösterir levha uyarınca davacının 45 saati aşan çalışması bulunmadığından fazla çalışma alacağının reddi yerine kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 07.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.