Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/35535 E. 2014/970 K. 28.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/35535
KARAR NO : 2014/970
KARAR TARİHİ : 28.01.2014

MAHKEMESİ : Uzunköprü 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2012
NUMARASI : 2010/260-2012/309

Hüküm süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ….. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 2007 yılı Eylül ayında Trakya D…. Dershanesinde işe başladığını, dershanede Coğrafya öğretmeni olarak çalıştığını, Mart 2009-Ocak 2010 ayları itibariyle ödemelerinin eksik yatırıldığını, müvekkilinin haklı olarak işten ayrıldığını, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, hafta tatili alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanmadığını, ödenmemiş sair işçilik alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ücret alacağının zamanında ödenmemesi sebebiyle iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği davacının iş haklı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı haftanın 6 günü 09:00-19:30 saatleri arasında çalıştığı iddiasıyla fazla çalışma ücreti isteğinde bulunmuştur. Mahkemece tanık beyanlarına göre davacının çalışma saati ispatlandığı gerekçesiyle haftanın altı günü bir saat ara dinlenme ile 09:00-19:30 saatleri arasında haftalık oniki saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek yapılan hesaplamaya itibarla fazla çalışma ücret isteği hüküm altına alınmıştır.
Davacı davalı şirkete ait dershanede 03.10.2007-20.01.2010 tarihleri arasında öğretmen olarak çalışmıştır. Dosyaya sunulan iş sözleşmelerine göre davacının ücreti aylık yirmi saat karşılığı olarak ücret kararlaştırılmıştır.
Mahkemece tanıklar tarafından doğrulanan davacının iddia ettiği çalışma saatlerine göre hesaplanan fazla çalışma ücreti hüküm altına alınmış ise de dinlenen davacı tanıklarından Nurtaç’ın davalı işveren hakkında davası bulunduğundan yeminsiz olarak beyanı alınmış diğer davacı tanığı ise davacıdan altı ay önce işyerinden ayrılmış olup davacın tüm çalışma döneminde davacı ile birlikte çalışmamıştır. Tanık beyanlarından başkaca davacının fazla çalışma iddiasını doğrulayan delil bulunmamaktadır. Davacının iş sözleşmesinde kararlaştırılan çalışma saati ve haftalık ders proğramındaki çalışma saati haricinde çalıştığı ispatlanamamıştır. Buna göre davacının fazla çalışma iddiası ispatlanamadığından fazla çalışma ücret alacağı isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Kabule göre de fazla çalışma ücreti tanık beyanlarına göre hesaplanmasına rağmen hakkaniyet indirimi yapılması hususunun gözetilmemesi de hatalı olmuştur.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.