YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3507
KARAR NO : 2014/2365
KARAR TARİHİ : 14.02.2014

MAHKEMESİ : Şanlıurfa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2011/147-2012/956

Hüküm süresi içinde davalı F.. Y.. avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, 05.12.2003 tarihinden, iş sözleşmesinin müvekkilince haklı sebeple feshedildiği 19.05.2008 tarihine kadar çalıştığını, davalıya ait işyerinde 05.12.2003-05.01.2005 arası çalıştığını ve işveren tarafından haksız bir şekilde işten çıkarıldığını, iş sözleşmesinin sona ermesinden 4 ay gibi kısa bir süre sonra tekrar davalıya ait işyerinde çalışmaya başladığını, 2. defa 04.05.2005 tarihinde işe başladığında davalıdan aldığı tazminat ve alacaklarını davalıya iade ettiğini, askerlik görevini yerine getirmek için 19.05.2008 tarihinde kendi isteği ile haklı sebeple iş sözleşmesine son verdiğini iddia ederek kıdem tazminatı, izin ücreti, yemek ve yol gideri, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, genel tatil ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, kamu hastanesinde çalışan davacının haftalık çalışmasının 45 saati aşmadığını, yıllık izinlerini kullandığını, yemeğin çalıştığı hastanelerce karşılandığını, yol giderinin de ücrete yansıtıldığını, talep edilen alacakların beş yıllık zamanaşımına uğradığını, davacının ilk dönem çalışması için kendisine kıdem tazminatı ödendiğini, ikinci dönem çalışması için ise kıdem tazminatına hak kazanamayacağını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı F.. Y.. vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin iş sözleşmesinin hangi işveren nezdinde çalışırken sona erdiği ve davacının taleplerinden kimin sorumlu olduğu çözülmesi gerekli hukuki problemi oluşturmaktadır.
Bilindiği üzere, alt işverenler arasında işyeri devri sözkonusu olduğunda son alt işveren ihbar tazminatı ile yıllık izin ücretinden asıl işverenle birlikte sorumlu iken önceki alt işverenlerin bu alacaklar bakımından sorumluluğu sözkonusu değildir. Kıdem tazminatı bakımından ise halen yürürlükte bulunan 1475 sayılı İş Kanunu’nun 14. maddesi gereğince devreden alt işveren işçiyi çalıştırdığı sürelerle ve devir esnasındaki işçinin aldığı ücret seviyesiyle sınırlı olarak sorumlu iken devralan işveren tüm süre üzerinden son ücret seviyesinden sorumludur. Ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti gibi alacaklar bakımından ise 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesi uyarınca devirden önce doğmuş olan ve devir tarihinde ödenmesi gereken borçlardan devreden ve devralan işveren birlikte sorumludurlar. Ancak bu yükümlülüklerden devreden işverenin sorumluluğu devir tarihinden itibaren iki yıl ile sınırlıdır.
Somut olayda; davacı işçinin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarına göre 31.12.2007 tarihinde 1003924.63 sicil numaralı işyerinden çıkışının verildiği akabinde 01.01.2008 tarihinde 1013900.63 sicil numaralı işyerinden girişinin bildirildiği, bu işyerinden 31.01.2008 tarihinde çıkışının yapıldığı, 01.02.2008 tarihinde 1013122.63 sicil numaralı işyerinden girişinin bildirildiği ve bu işyerinden 19.05.2008 tarihinde çıkışının verildiği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamındaki işe giriş bildirgeleri, işten ayrılış bildirgeleri, belirli süreli iş sözleşmesi ile ihale evrakından davacının 31.12.2007 tarihine kadar davalı şirkette çalıştığı anlaşılmakla birlikte bundan sonraki çalışmasının hangi işveren nezdinde olduğu, alt işverenler arasında işyeri devri kapsamında olup olmadığı belirsizdir. Davacının taleplerinden sorumluluk noktasında öncelikle bu hususların araştırılması zorunludur. Bunun yapılmayarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması isabetsizdir.
3-Diğer taraftan davacının 05.12.2003-05.01.2005 arası çalışması kıdem tazminatı ödenerek tasfiye edilmiştir. Bu dönemin tamamen dışlanması gerekirken fasılalı çalışma kabul edilip davacının hizmet süresinin buna göre tespiti de yerinde olmamıştır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.