YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3428
KARAR NO : 2014/1960
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

MAHKEMESİ : Bursa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2012
NUMARASI : 2011/793-2012/603

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 18.04.2006-23.07.2011 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işverence haksız feshedildiğini, işyerinde fazla çalışma yapmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini ve hak kazandığı yıllık izinlerin kullandırılmadığını ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedenine dayanılarak feshedildiğini, hak kazandığı tüm fazla çalışma ücretlerinin ödediğini ve yıllık izinlerinin kullandırıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davalının temyiz itirazları yönünden, davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, tarafların ortak tanığı Sedat Ezer’in beyanları ile davacının 2006-2008 yılları arasındaki çalışma döneminde, haftanın 3 günü 08:00-19:00 saatleri arasında 1.5 saat ara dinlenme ile haftanın diğer 3 günü ise 08:00-21:00 saatleri arasında günde 2 saat ara dinlenme ile çalışarak haftada toplam 61.5 saat mesai yaptığı ve 16.5 saat fazla çalışma gerçekleştirdiği anlaşılmaktadır. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hesaplama hatası yapılarak bu dönemdeki toplam çalışma süresinin 66 saat ve fazla çalışma süresinin 21 saat olarak esas alınması isabetsizdir.
Ayrıca, davacının 2009-2011 yılları arasında gerçekleşen çalışma döneminde ise, haftanın 3 günü 08:00-19:00 saatleri arasında, haftanın diğer 4 günü 08:00-23:00 saatleri arasında çalıştığı, ara dinlenme süreleri düşüldüğünde haftalık toplam çalışma süresini 72.5 saat olduğu anlaşılmaktadır. Anılan dönemde davacının haftada 27.5 saat fazla çalışma yaptığı görülmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda ise, bu dönemde haftalık toplam çalışma süresinin 85 saat ve fazla çalışma süresinin 40 saat olarak belirlenmesi de hatalıdır. Eksik incelemeye dayalı olarak, hatalı bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacının temyiz itirazları yönünden ise, davadan önce düzenlenen ve işverene 22.11.2011 tarihinde tebliğ edilen ihtarname ile davalı temerrüte düşürülmüş olmasına rağmen, ihbar tazminatı, yıllık izin ve fazla çalışma ücret alacakları yönünden temerrüt tarihinden itibaren faize hükmedilmemesi de hatalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.