YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3425
KARAR NO : 2014/1958
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

MAHKEMESİ : Sarayköy Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/02/2010
NUMARASI : 2009/150-2010/74

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 08.01.2005-17.02.2009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız fesih edildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının bir başka işyerinde çalışmak amacı ile kendi isteği ile işten ayrıldığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı taraf temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir ..
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davacının işyerinde yaz kış ayrımı olmaksızın 08:30-20:00 saatleri çalıştığı yönündeki iddiasını doğrulayan davacı tanığının iş yerinde çalışması bulunmamaktadır.
Davalı tanıklarını ortak anlatımlarından ise işyerinde kış aylarında 08:00-19:00 saatleri arasında çalışıldığı anlaşılmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davalı işverene bağlı olarak fiilen çalışması bulunmayan ve bu nedenle iş yerindeki çalışma düzenine ilişkin yeterli bilgiye sahip olmayan davacı tanığının beyanına itibar edilmesi ve yaz kış ayrımı yapılmaksızın davacının 08:30-20:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması isabetsizdir. Davalı tanıklarının beyanı ile kış aylarında çalışmanın saat 19:00’da sona erdiğinin sabit olduğu dikkate alınarak hesaplama yapılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik incelemeye dayalı hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alman temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.02.2014 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.