YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3321
KARAR NO : 2014/2028
KARAR TARİHİ : 11.02.2014
MAHKEMESİ : Adana 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2010/106-2012/976
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi …. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı işyerine bağlı Mihmandar Koop. işyerinde 1999 tarihinden bu yana çalıştığını, Koop-İş sendikası üyesi olduğunu, davalı işveren tarafından mevsimlik işçi kadrosu ile çalıştırıldığını, mevsimlik işçi olarak kabulünün mümkün olmadığını, işverenin kadrolu, mevsimlik işçi ayrımı yaparak eşit davranma borcuna aykırı davrandığını, TİS 28. maddesi hükmü gereği normal gündeliklerin dışında genel tatil olarak ödenmesi gereken 3 gündelik ücretlerin de ödenmediğini, işverenden yasaya aykırı TİS hükmünden hareketle, uygulamadığı ücret zammı ve vardiya zammı alacağı bulunduğunu iddia ederek ücret zammı farkı, yıllık ücretli izin, vardiya zammı, genel tatil alacağı ve eşitsizlik zammının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili; husumet ve zamanaşımı def’inde bulunduklarını, davacının mevsimlik işçi olduğunu, dava dilekçesinde karşılaştırma konusu yapılanın mevsimlik işçiler ile sürekli çalışan işçiler arasında yapıldığını, bu işçilerin çalışma koşulları ve statülerinin farklı olmasının doğal olduğunu, davacının davalı birliği ibra ettiğini, davacının yaptığı işin mevsimlik olduğunu, bu nedenle yıllık izne de hak kazanamayacağını, TİS’in 58. maddesinde açıkça mevsimlik işçilere ücret zammı ile ilgili maddelerinin uygulanmayacağının belirlendiğini, vardiya zammının ise TİS’in 30/d maddesine göre sadece 23:00-07:00 vardiyasında çalışan daimi işçilere ödenen bir ödenek olduğunu savunarak açılan davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı vardiya zammı talep etmiş olup, TİS’e göre gece 23.00-07.00 saatleri arasında çalışan işçilere zamlı ücret ödenmesi kararlaştırılmıştır. Davacının TİS’te öngörülen bu süreler arasında çalıştığına ilişkin kayıt, tanık beyanı ve herhangi bir delil ibraz edilmediği halde vardiya zammı alacağının kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.