Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/3216 E. 2014/2676 K. 18.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3216
KARAR NO : 2014/2676
KARAR TARİHİ : 18.02.2014

MAHKEMESİ : Karşıyaka 3. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/10/2012
NUMARASI : 2010/1068-2012/232

Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı şirketlerin Foça’da işlettiği .. C.. P.. adlı otelde 22.07.2004 tarihinde kat görevlisi olarak çalışmaya başladığını, 2006 yılının başlarında otelin davalı A.. A.Ş. tarafından diğer davalı A..-Y.. A.Ş.’ye devredildiğini, devir sonrasında 8-10 teknik personel hariç, müvekkili dahil, yaklaşık 100 işçinin birkaç aylık süre içinde A.. Y.. A.Ş.’ye devredildiğini, müvekkilinin 2006 yılının mart ayında davalı işveren tarafından tek taraflı olarak ve yapılan baskı ile kağıt üzerinde işten çıkarıldığını, aynı otelde diğer davalı şirket nezdinde çalışmaya devam ettiğini, 01.11.2006 tarihinde yeni işveren tarafından sezonun kapandığı gerekçesiyle işten çıkarıldığını, davalı A…-Y.. AŞ. nezdinde haftada 6 gün 08:00-20:30 saatleri arasında çalıştığını, belirterek kıdem ihbar tazminatı ve fazla çalışma ücret alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı A… Turizm Yatırımları İnş. ve Dış Tic. A.Ş vekili davacının işyerinde 22.07.2004- 31.01.2006 tarihleri arasında kat görevlisi olarak çalıştığını, istifa ederek iş akdini kendisinin feshettiğinden kıdem ve ihbar tazminatı talep hakkının bulunmadığını, davacının kendi isteği ile müvekkili şirketten ayrılarak diğer davalı şirket nezdinde çalıştığını, hak ettiği tüm alacaklarının eksiksiz ödendiğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.Davalı A… Y.. Tur. İşl. A.Ş.vekili; davacının müvekkili şirkette 10.02.2006 tarihinde sadece bir sezon olmak üzere belirli süreli hizmet sözleşmesi ile çalışmaya başladığını, sezon bitiminde 02.11.2006 tarihinde iş sözleşmesinin kendiliğinden sona erdiğini, bu bakımdan ihbar ve kıdem tazminatına hak kazanmadığını, müvekkili şirketle diğer davalı şirket arasında hiçbir bağ bulunmadığını, her iki şirketin birbirlerinden bağımsız olduklarını, işyeri devrinin gerçekleşmediğini belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama sonunda davacının 22.07.2004-09.02.2006 tarihleri davalılardan A..A.Ş.’ye ait işyerinde; 10.02.2006-01.11.2006 tarihleri arasında davalılardan A..-Y. A.Ş.’ye ait işyerinde çalıştığı, toplam hizmet süresinin 2 yıl 3ay 9 gün olduğu, iş sözleşmesinin davalı A.. A.Ş. tarafından haklı bir neden olmadan sona erdirildiği gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatının davalı A..-Y.. A.Ş.’nden tahsiline, davalı A..-Y.. A.Ş. nezdindeki çalışmaları için hesap raporunda yaz sezonu için hesaplanan fazla çalışma ücreti davalı A..l AŞ.’nden tahsiline karar verilmiştir.
Karar davalı şirketler vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı vekili dava dilekçesinde davacının davalı A.. Y.. A.Ş. nezdinde haftada 6 gün sabah 08:00 ile akşam 20:30 saatleri arasında çalıştığını, haftada bir gün turistlerin otele topluca giriş çıkış yaptıkları günlerde ise bazen gece 24:00’e kadar çalıştığı iddiasıyla fazla çalışma ücret alacağı isteğinde bulunmuştur. Dinlenen davacı tanıkları davalı A…..A.Ş’de günde 8 saat çalıştıklarını, fazla çalışma yapmadıklarını beyan etmişlerdi. Karara esas alınan raporda turizm sektöründe işlerin yoğun olduğu Mayıs- Ağustos döneminde haftalık 18 saat fazla çalışma yapıldığı kabulü ile fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır. Dosya içersinde davacının fazla çalışma iddiasını doğrulayan delil bulunmamaktadır. Hal böyle olunca davacının fazla çalışma iddiası ispatlanamamış olmasına göre dava konusu fazla çalışma ücreti isteğinin reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.