Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/3183 E. 2014/2625 K. 14.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3183
KARAR NO : 2014/2625
KARAR TARİHİ : 14.02.2014

MAHKEMESİ : Adana 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2011/558-2012/980

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 1994 Temmuz ayından 06.04.2011 tarihine kadar davalı işyerinde çalıştığını, emekli olarak işyerinden ayrıldığını, asgari ücret aldığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacıya kıdem tazminatı ödemek için aradıklarını ancak telefonlara bakmadığını, kıdem tazminatının ödenmesi için yer belirlenmesi gerektiğini, davacının ücretlerini almadığı, yıllık izinlerini kullanmadığı iddiasının doğru olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağı bulunup bulunmadığı noktasındadır. Davacı yıllık izinlerinin kullandırılmadığını beyan etmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının yıllık izin kullandığına dair belge ve yıllık izin defteri bulunmadığı gerekçesi ile davacının kıdemine göre yıllık izin alacağını hesaplamıştır. Davalı vekili tarafından temyiz dilekçesi ekinde yıllık izin defteri ibraz ettiği anlaşılmaktadır. Bir hakkın mevcut olmadığına, sona erdiğine dair belgelerin yargılamanın her aşamasında dikkate alınması gereklidir. Bu sebeple sözkonusu yıllık izin defterinin davacı tarafa gösterildikten sonra mahkemece değerlendirilmesi zorunlu olup kararın bu yönden bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 14.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.