Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/31464 E. 2014/15955 K. 05.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/31464
KARAR NO : 2014/15955
KARAR TARİHİ : 05.06.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 02/04/2013
NUMARASI : 2006/348-2013/138

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, 08.08.2001-10.03.2006 tarihleri arasında davalı işverene ait pide dükkanında pide ustası olarak çalıştığını, buna ek olarak servise yardımcı olup bulaşık yıkadığını, çalıştığı süreler içinde kanuni haklarının ödenmediğini, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, 06-19 saatleri arasında çalıştığı halde fazla mesai ücretlerinin, ayrıca genel tatillerde ve hafta tatillerinde çalışmasına rağmen ücretlerinin ödenmediğini, haklarını talep ettiğinde davalının istediği yere şikayet etmesini ve ödeme yapmayacağını belirtmesi üzerine iş sözleşmesini feshettiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilinin maliye ve vergi kayıtlarında da anlaşılacağı üzere 05.05.2005 tarihinde çalışmaya başladığını, davacının bu tarihten önceki çalışmalarına ilişkin iddialarının yersiz olduğunu, işyerinde 5-6 ay kadar çalışan davacının işi kendisinin bırakıp gittiğini, bir yılını doldurmaması nedeniyle kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti talep etmeye hakkı olmadığını, ayrıca iddia ettiği alacakların ödendiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Taraflar arasında davacı işçinin işyerindeki çalışma süresi uyuşmazlık konusudur. Mahkemece alınan bilirkişi raporunda, davacının 08.08.2001-10.03.2006 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını iddia ettiğini, davalı işverenin ise işyerini 05.05.2005 tarihinde açtığını, davacının da 5-6 ay çalıştığını savunduğu, ayrıca HDC’de kayıt olmadığı belirtilerek tarafların iddia ettikleri çalışma sürelerine göre seçenekli hesaplama yapılmıştır. Davacı işçi, işe ilk giriş tarihinin 08.08.2001 olduğunu iddia etmektedir. Yine dosya kapsamından, davacının bu hususta açtığı bir hizmet tespiti davası olduğu ve henüz sonuçlanmadığı anlaşılmaktadır. Hizmet tespiti davasında verilecek kararın, davacının kıdem süresinin belirlenmesi bakımından somut dosyayı etkileyeceği düşünülmeksizin söz konusu dava sonuçlanmadan tanık beyanlarına göre karar verilmesi dosya içeriğine uygun düşmemiştir. Mahkemece hizmet tespiti davası bu dava için bekletici mesele yapılmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Davalı vekili tarafından, davacının taleplerini bilirkişi raporuna göre ıslah etmesi üzerine süresi içersinde zamanaşımı definde bulunulmasına karşın, bu husus dikkate alınmadan karar verilmesi de hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, temyiz nedenine göre sair hususların incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 05.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.