Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/3064 E. 2014/4349 K. 28.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3064
KARAR NO : 2014/4349
KARAR TARİHİ : 28.02.2014

MAHKEMESİ : Adana 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/12/2012
NUMARASI : 2011/892-2012/982

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi…..tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 21.12.2002-09.09.2011 tarihleri arasında davalı işyerinin ….. Kargo Servisi A.Ş. Misis Şubesinde kurye olarak çalıştığını, iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı, genel tatil ücreti, fazla çalışma ücreti, ikramiye alacaklarının faiziyle davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının kendi isteği ile ve hiçbir sebep göstermeden müvekkilini zorda bırakacak şekilde istifa ettiğini, davacının iddia ettiği gibi her gün 13-14 saat çalışılması hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, işyerinde asgari ücret uygulandığını, dini bayramlarda çalışılmadığını, çalışma yapılan resmi tatillerde ücretinin bordroda gösterilerek ödendiğini, davacının taleplerine karşı zamanaşımı itirazında bulunduklarını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesini feshetmekte haklı olduğu, diğer taleplerine ilişkin alacakları da bulunduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı ve fazla çalışmanın ispatı bağlamında fazla çalışma ücretinin hesaplanması konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazı kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazı kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir.
İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazı kayıt ileri sürülmemesi, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut olayda; davacı tarafından imza itirazına uğramayan bordrolarda zaman zaman saat olarak fazla çalışma tahakkukları yapıldığı gözükmektedir. Bu dönemlerde daha yüksek miktarda fazla çalışma yapıldığı işçi tarafından yazılı delille ispat edilebilir. Aksi durumda bu dönemlerin tamamen dışlanması ve hesaplamada dikkate alınmaması gereklidir. Şu halde mahkemece bu dönemlerde daha yüksek fazla çalışma yapılıp yapılmadığının yazılı delillerle ispat edilip edilmediği değerlendirildikten sonra sonucuna göre davacının fazla çalışma ücreti hakkında karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile talebin hüküm altına alınması yerinde olmamıştır.
3-Diğer taraftan davacının ulusal bayram ve genel tatil ücretine hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur. Ulusal bayram ve genel tatil çalışmasının ispatı ile ücretinin ödendiğini ispatı bakımından fazla çalışma ücreti için yapılan açıklamalar geçerlidir. Somut olayda dosya kapsamındaki bordrolarda ulusal bayram ve genel tatil çalışması ücreti tahakkuku olan dönemler bulunmaktadır. Bu dönemlerin dışlanarak davacının talebinin hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması da isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.