YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3028
KARAR NO : 2014/1920
KARAR TARİHİ : 11.02.2014
MAHKEMESİ : Adana 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 23/11/2012
NUMARASI : 2010/185-2012/793
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının 01.04.2001 tarihinde sigortasız, 01.03.2008 tarihinden itibaren de sigortalı olarak 18.02.2010 tarihine kadar davalı işyerinde gece bekçiliği yaptığını, aylık ücretinin net 610,00 + yemek verildiğini, iş sözleşmesinin 18.02.2010 tarihinde işveren tarafından haksız olarak feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı işçinin kıdem ve ihbar tazminatına hak kazanılmadığını, ödenmemiş sair işçilik alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı ve davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının aldığı ücret miktarının doğru olarak tespit edilip edilmediği ve fazla mesai ücret alacağına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır.
Davacı işyerinde son ücretinin aylık net 610,00 TL olduğunu iddia etmiş, davalı işveren ise davacının asgari ücretle çalıştığını savunmuştur. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtlarında asgari ücret seviyesinde kazanç gösterilmiştir. Taraflar arasındaki davacının sigortasız çalıştırıldığı dönemle ilgili Yargıtay denetiminden geçerek kesinleşen Adana 1. İş Mahkemesinin 20107171 esas, 2011/768 karar sayılı hizmet tespiti dosyası ile davacının davalı işyerinde 01/04/2001-01/03/2008 tarihleri arasında 2490 gün çalıştığının tespitine karar verdiği ve prime esas kazancının 33.456,85 TL olduğunun belirlendiği anlaşılmaktadır.
Dinlenen iki davacı tanığı davacının ücretini bilmediklerini beyan etmiş diğer davacı tanığı da davacıdan duyumunu aktarmıştır. Davalı tanıklarının davacının ücret seviyesine ilişkin beyanı bulunmamaktadır. Bu durumda davacı ücret konusundaki iddiasını ispatlayamamış olmasına ve hizmet tespiti dosyasında davacının aylık kazancının asgari ücret seviyesinde belirlenmiş olmasına göre davacının asgari ücretle çalıştığının kabulü gerekir. Mahkemece dava konusu alacaklar davacının asgari ücretli olduğunun kabulü edilerek buna göre hesaplatılmalıdır. Davacının ücret konusundaki iddiası usulüne uygun şekilde ispatlanamamış olmasına rağmen iddia edilen ücret seviyesinden yapılan hesaplamaya itibarla yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.