Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/3021 E. 2014/1915 K. 11.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/3021
KARAR NO : 2014/1915
KARAR TARİHİ : 11.02.2014

MAHKEMESİ : Yozgat İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/11/2012
NUMARASI : 2012/496-2012/902

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının davalı idaredeki çalışması sırasında Yozgat Merkez birimlerinde görevli iken valilik makamının 19.03.2007 tarih ve 0966 sayılı onayı ile Boğazlıyan -Yenifakılı ilçelerine inşaatların kontrolünü yapmak üzere sürveyan olarak geçici görevle görevlendirildiği halde geçici görev harcırahı ve diğer hak edişlerinin ödenmediğini beyanla, harcırah ve diğer hakedişlerinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacı hakkında seyyar görev puantajı düzenlenmediğinden harcırah alacağına hak kazanmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı vekilince temyiz edilmiştir.
Dosya içeriğine göre davacı 30.03.2007 tarihinden 01.10.2007 tarihine kadar davalı idare tarafından Boğazlıyan-Yenifakılı ilçesinde davacının geçici olarak görevlendirilmesi sebebiyle geçici görev yolluğu ve diğer hak edişlerinin ödenmesini talep etmiştir.
6245 sayılı Harcırah Kanunu’nun 49. maddesinde; “Asli görevleri gereği memuriyet mahalli dışında ve belirli bir görev bölgesi (Merkez veya il kuruluşuna dahil birimlerde bölge sınırı) içinde fiilen gezici olarak görev yapan memur ve hizmetlilere gündelik ve (Aşağıda ünvanları sayılanlar hariç) yol masrafı ödenmez. Bunlardan, Maliye ve Gümrük Bakanlığınca görev unvanları ile iş ve çalışma özellikleri uygun görülenlere, bu Bakanlıkça vize edilen cetvellere dayanılarak fiilen gezici görev yaptıkları günler için almakta oldukları aylık/kadro derecelerine göre müstehak oldukları yurtiçi gündeliklerinin üçte biri günlük tazminat olarak verilir…” düzenlemesi mevcuttur. Davacının 6245 sayılı Kanun gereğince davacının görevlendirilmesine ilişkin Maliye Bakanlığınca vize edilmiş olması ve davacı için seyyar görev puantajı düzenlenmiş olması şartlarının bulunması gerekir. Dosyada 2007 yılına ait seyyar görev tazminatına ilişkin liste sunulmuş ise de davacının
çalışmasının davalı idare tarafından alınan vize kapsamında olup olmadığı anlaşılamamaktadır. Mahkemece davalı idare tarafından dava konusu dönemde vize alınıp alınmadığı, davacının görevlendirildiği çalışmaları için seyyar göre puantajı düzenlenip düzenlenmediği, davacının çalışmalarının idare tarafından alınan vize kapsamındaki çalışma olup olmadığı belirlenmeden davanın kabulü hatalı olmuştur.
Mahkemece eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.