YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2988
KARAR NO : 2014/1440
KARAR TARİHİ : 04.02.2014
MAHKEMESİ : Adana 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 22/10/2012
NUMARASI : 2009/300-2012/800
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı-karşı davalı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, aylık ücret, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiş; karşı davaya cevabında ise müvekkilinin işvereni zarara uğratmadığını, işverenin taleplerinde haksız olduğunu beyanla karşı davanın reddini savunmuştur.
Davalı-karşı davacı vekili, davacı işçinin iş sözleşmesinin müvekkili işverence haklı nedenle feshedildiğini, davacının tazminat alacaklarına hak kazanmadığını, fesih ayına ilişkin bakiye aylık ücret alacağının işçiye ödenmek istenmesine rağmen işçi tarafından ödemenin kabul edilmediğini, sair dava konusu ücret alacaklarının ise bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuş; karşı davasında ise davacı işçinin doğruluk ve bağlılık kurallarına aykırı hareket etmesi nedeniyle müvekkilinin uğradığı maddi zararının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle asıl davanın kısmen kabulüne; karşı davanın ise reddine karar verilmiştir.
Karar davalı-karşı davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı-karşı davacının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işçinin fazla çalışma sürelerinin belirlenmesi ve kullandırılmayan izin sürelerine ait ücretlere hak kazanıp kazanmadığı noktalarında toplanmaktadır.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının hafta içi beş gün 08:00-18:30 saatleri, Cumartesi günü ise 09:30-13:00 saatleri arasında çalıştığı kabul edilerek ara dinlenme sürelerinin de düşümüyle haftalık fazla çalışma süresi belirlenmiştir. Ne var ki, dinlenen davacı tanıkları hafta içi günlerinde mesainin saat 08:30’da başladığını ifade etmiş olup, dosya kapsamında hafta içi günlerinde saat 08:00’de mesaiye başlanıldığı yönünde itibar edilebilir delil bulunmamaktadır. Anılan nedenle, haftalık fazla çalışma saatinin belirlenmesinde, hafta içi günlerinde saat 08:30’da çalışmaya başlanıldığının nazara alınması gerekirken, yazılı şekilde kabulle sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
3-Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda mahkemece, davalının ispat yükünü yerine getirmediği gerekçesiyle, davacı tarafça talep edilen seksenüç gün karşılığı yıllık izin ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Ne var ki, davalı vekili, “sair her tür delil” ifadesiyle yemin deliline de dayanmış olup, mahkemece davalı vekiline, yemin teklif etme hakkı bulunduğu hatırlatılmamıştır. Anılan nedenle, yemin deliline dayanan davalı vekiline, yemin teklif etme hakkı bulunduğu hatırlatılarak, sonuca göre 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 225. ve devamı maddeleri uyarınca işlem yapılması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik incelemeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.