YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2970
KARAR NO : 2014/1512
KARAR TARİHİ : 06.02.2014
MAHKEMESİ : Ankara 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/12/2012
NUMARASI : 2012/82-2012/1097
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, zamanaşımının dolduğunu, fazla çalışmanın bulunmadığını ve haklarının ödendiğini iddia ederek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplamalar göre davanın kabulüne karar verilmiştir
Karar davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda da ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarının yazılı delil ya da tanıkla ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, dava konusu alacaklar hesaplanırken davacının 27.04.2004-31.07.2009 tarihleri arasında şube müdürü, 1.8.2009-21.9.2011 tarihleri arasında da aktarma merkezinde müdür olduğu, bu dönemler için ayrı ayrı değerlendirme yapılarak alacakların belirlendiği anlaşılmaktadır. Davacı tanıklarından birisinin işe 2009 yılında, diğerinin ise 2005 yılında girdiğini ve 2009 yılından itibarten aktarma merkezinde beraber çalıştığı beyanlarından anlaşılmakla; öncelikle her bir tanığın davacı ile hangi dönemlerde hangi sürelerde çalıştığı hizmet cetvelleri ile saptandıktan sonra bu dönem çalışma gün ve saatleri netleştirilerek dava konusu alacak isteklerin somutlaşan bilgi ve belgelere göre değerlendirilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 06.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.