Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/28849 E. 2014/16958 K. 11.06.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/28849
KARAR NO : 2014/16958
KARAR TARİHİ : 11.06.2014

MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2013/184-2013/500

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 16.11.2007 tarihinde işe başladığını, 12.11.2009 tarihinde iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, net 730,00 TL ücret aldığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, 2009 yılı Temmuz ayına kadar haftanın altı günü 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını, iki haftada bir pazar günü 08:00-18:00 saatleri arasında çalıştığını, 2009 Temmuz ayından iş sözleşmesinin feshi tarihine kadar 08:00-20:00 saatleri arasında çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının kıdem ve ihbar tazminatının ödendiğini, yıllık izin alacağının bulunmadığını, davacının pazar günü hiç çalışmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda 16.04.2012 tarih 2009/879 esas, 2012/304 karar sayılı ilam ile hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararın davalı tarafından süresi içerisinde temyiz edilmesi sonucunda yapılan temyiz incelemesi sonucunda, Dairemizin 17.12.2012 tarihli 2012/9199 esas, 2012/28505 karar sayılı ilamı ile davalı işyerinde pazar çalışması yapılıp yapılmadığı konusunda davacı şahit beyanları arasındaki çelişki giderilerek haftalık fazla çalışma süresinin tespiti gerektiği belirtilerek bozulmuştur.
Mahkemece, usul ve kanuna uygun bulunan bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir. Bozma kararına uyulmasından sonra yapılan yargılamada davacı şahitleri yeniden dinlenerek sonucunda hükme esas alınan bilirkişi raporuna göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece bozma kararı sonrasında dinlenen davacı şahitleri davacının 2009 yılı Temmuz ayından sonra ayda iki pazar çalışmasının olduğunu, öncesinde pazar günleri çalışma yapmadıklarını beyan etmişlerdir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının tüm çalışma süresinde ayda iki pazar günü çalıştığı kabul edilerek fazla mesai alacağının hesaplandığı anlaşılmaktadır. Davacı şahit beyanlarına göre davacının 2009 Temmuz ayına kadar pazar çalışması yapmadığı sabittir. Hal böyle olunca davacının 2009 Temmuz tarihinden önce pazar çalışması yapmadığının kabulü ile fazla mesai alacağının hesaplanması gerekli iken tüm çalışma süresinde ayda iki pazar günü çalışma yaptığının kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ : Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 11.06.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.