Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/27843 E. 2014/35550 K. 15.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/27843
KARAR NO : 2014/35550
KARAR TARİHİ : 15.12.2014

MAHKEMESİ : Bakırköy 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 29/05/2013
NUMARASI : 2010/908-2013/301

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının 01.09.2008 tarihinde davalı işyerine girdiğini 01.10.2010 tarihinde haklı bir sebep olmaksızın iş sözleşmesinin feshedildiğini davacının işçilik haklarının ödenmediğini belirterek fazla mesai alacağının tahsilini talep ve dava ettiği anlaşılmıştır.
Davalı vekili cevap dilekçesinde davacının ücretlerinin ödendiğini işten kendi isteği ile ayrıldığını bu sebeple tazminatlarının ödenmediğini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamına göre, davacının davalıya ait işyerinde 01.09.2008-01.10.2010 tarihleri arasında satış sorumlusu olduğu anlaşılmaktadır.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır. Davacı çalışma süresi içinde fazla çalışma yaptığını belirterek fazla çalışma ücreti talebinde bulunmuştur. Davacının satış yetkilisi olarak serbest zamanlı çalıştığı dosya içeriğindeki bilgi ve belgeler ile tanık anlatımlarından anlaşılmaktadır. Davacı ve davalı tanıkları davacının haftanın beş günü işyeri dışında çalıştığını belirtmekte, bu beyanlar karşısında işyeri dışında tanıtım ve satış faaliyeti yapan davacının çalışma düzeni ve mesai saatlerini kendisinin belirleyeceği dikkate alınarak fazla çalışma yapmadığı kabul edilmek suretiyle anılan alacağın reddine karar vermek gerekirken yazılı şekilde kabulü hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 15.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.