YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/26869
KARAR NO : 2014/36042
KARAR TARİHİ : 18.12.2014

Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı idare işyerinde diğer davalı alt işverenin güvenlik görevlisi olarak çalıştığını, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini iddia ederek bu alacakların hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekilleri ayrı ayrı husumet itirazında bulunarak davanın reddini istemişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacağı bulunduğu ancak ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda; davacının fazla çalışma yaptığını şahit beyanlarıyla ispatlanmasına rağmen takdiri indirim yapılmadığı görülmektedir. Fazla çalışmanın yazılı delille ispat edilmemesi durumunda takdiri indirim yapılması gerekliliği Yargıtay’ın yerleşik uygulamasıdır. Kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
3-Davalı S.. G.. şirketinin alt işveren olduğu ancak son alt işveren olmadığı, zira davacının çalışmasına kesintisiz devam ettiği ve 13.03.2011 tarihine kadar değişen alt işverenler nezdinde çalıştığı anlaşılmaktadır. Bilindiği üzere kullandırılmayan izinler iş sözleşmesinin sona ermesiyle yıllık izin ücretine dönüşmekte olup, davacının yıllık izin ücretine hak kazandığı tarihte son alt işveren davalı S.. G.. Şirketi değildir. Değişen alt işverenler arasındaki ilişki de işyeri devri olduğuna göre davalı S.. G.. Şirketi’nin yıllık izin ücretinden sorumlu tutulması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.