YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/26217
KARAR NO : 2014/35373
KARAR TARİHİ : 11.12.2014
MAHKEMESİ : İzmir 9. İş Mahkemesi
TARİHİ : 01/07/2013
NUMARASI : 2012/391-2013/398
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalı iş yerinde 01.11.1999 tarihinden iş sözleşmesini haklı sebeple sona erdirdiği 13.08.2012 tarihine kadar sürekli olarak çalıştığını, iş sözleşmesini haklı sebeple sona erdirdiğini beyanla kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, fark ücret alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddialarının yerinde olmadığını, davacının yaptığı fazla çalışma karşılıklarının ödendiğini, yıllık izinlerinin tamamını kullandığını, davacının ücret alacağına dair icra takibine ise itiraz edildiğinden bahisle davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının ödenmeyen alacakları olduğu, dolayısıyla iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiği gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar davacı ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı hususu tartışmalıdır.
Somut olayda, davacının fazla mesai alacaklarının tüm çalışma süresinde ödenmediği kabul edilerek mahkemece bu alacaklar hüküm altına alınmıştır. Dosyaya, davacı işçi tarafından imzası inkar edilmeyen ve bazı aylarda fazla mesai tahakkuku ve ödemesi yapıldığı anlaşılan bordrolar ibraz edilmiştir. Mahkemece, yeniden bilirkişi raporu aldırılarak imzalı bordrolarda fazla çalışma gösterilen aylar dışlanmak suretiyle yapılacak hesaplamaya göre söz konusu alacaklara hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.