YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/26182
KARAR NO : 2013/26059
KARAR TARİHİ : 21.11.2013

MAHKEMESİ :… Mahkemesi

DAVA :Davacı, ücret farkı alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili; davacının davalı …’na bağlı hastanede alt işverenler nezdinde halen çalışmaya devam ettiğini, 2011-Ocak ayından itibaren ücretinin rızası dışında düşürüldüğünü ileri sürerek ücret fark alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı … cevabında; davacının işçileri olmadığını, güvenlik işinin anahtar teslim edildiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece bilirkişi raporundaki hesaplamalar göre alacakların kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dosya içeriğindeki davalı ile alt işveren şirket arasında yapılan hizmet alım sözleşmeleri incelendiğinde; 01.01.2009-31.12.2010 tarihleri arasında imzalanan hizmet alım sözleşmesinde güvenlikçilere ödenecek ücretin asgari ücretin 1,7 katı olarak belirlendiği, 01.01.2011-31.12.2011 tarihleri arasındaki hizmet alım sözleşmesinde ise asgari ücret ile asgari ücretin %10 fazlası arasında belirlendiği görülmüştür.
Somut olayda dava dışı alt işveren ile davacı arasında 2011 yılı için imzalanan … sözleşmesinde; önceden ödenen ücretten daha düşük tutarda ücretin kararlaştırıldığı ve sözleşmeyi imzalayan davacının bu yeni şartlarda çalışmaya devam ettiği anlaşılmaktadır. 4857 sayılı Kanun’un 62. maddesinde ücretlerde indirim yapılamayacağı belirtilmiş ise de, bu düzenleme işverenin tek taraflı indirim yapamaması ile ilgilidir. Aynı Kanunun 22. maddesinin son fıkrası uyarınca taraflar karşılıklı anlaşarak ve ileriye dönük her zaman asgari
ücretin altına inmemek koşuluyla ücrette indirim yapabilirler. Zira işyerinin ekonomik koşulları bunu zorunlu kılabilir ve işçi işsiz kalmamak için bunu kabul edebilir. Yeni … sözleşmesini imzalayarak düşük olan ücret rakamlarını kabul eden davacının bu değişikliği daha sonra esasalı değişiklik olarak ileri sürüp ücret farklarını istemesi kabul edilemeyeceğinden davanın reddi yerine kabulüne karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, 21.11.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.