YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/25966
KARAR NO : 2014/35175
KARAR TARİHİ : 11.12.2014

MAHKEMESİ : Ankara 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2009/169-2012/1631

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde kaynakçı olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilikle son bulduğunu belirterek, müvekkilinin kıdem tazminatı, ücret ve asgari geçim indirimi ile birleşen dava neticesinde de ihbar tazminatı, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçinin kıdem tazminatına esas çalışma süresi hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları ve işyeri belgelerinden, davacının işyerinde 13.07.2004-31.05.2006 arası ve 30.03.2007-05.09.2008 arası olmak üzere iki dönem halinde çalıştığı anlaşılmaktadır. İşveren belgeleri arasında sunulan istifa dilekçesi üzerindeki imzanın inkarı üzerine yaptırılan incelemede davacının eli ürünü olduğu tespit edilmiştir. Bu durumda 31.5.2006 tarihinde işyerinden istifa suretiyle ayrılan işçinin 13.7.2004-31.5.2006 arası ilk dönem için kıdem tazminatı talep edemeyeceği dikkate alınarak bu alacağın ikinci dönem çalışması için hesaplanarak hüküm altına alınması, ayrıca ihbar tazminatının da sadece ikinci dönem çalışma süresi için değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 11.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.