Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/25804 E. 2014/35201 K. 11.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/25804
KARAR NO : 2014/35201
KARAR TARİHİ : 11.12.2014

MAHKEMESİ : Çorlu 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/03/2013
NUMARASI : 2011/240-2013/263

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili; davacının sendikaya üye oluşu nedeniyle işverenin ayrımcılık yaptğını, 2010 yılının Ekim ve Kasım aylarında sadece sendika üyesi olmayan ve sendika üyeliğinden istila eden işçilere ödül niteliğinde yarım maaş ödeme yapıldığını, Ocak 2011’de sendika üyesi olmayan ve sendika üyeliğinden istifa eden işçilere daha yüksek oranda zam yapıldığını. Şubat 2011’de sendika üyesi olmayan ve sendika üyeliğinden istifa edenlere ikramiye ödendiğini, sendika üyelerine hak kazandıkları halde ikramiye ödenmediğini, bu uygulamalar ile Sendikalar Kanununu açıkça ihlal ettiğini, açıklanan nednelerle ikramiye ve bir yıllık ücret tutarından sendikal tazmiantının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili; davacının aldığı aylık brüt ve net ücretinin Sosyal Güvenlik Kurumu kayıtları ve bordroları ile sabit olduğunu, bunlar dışındaki iddia ve talepleri kabul etmediklerini, davacı tarafın ikramiye talebinin müphem olduğunu, hangi yıl ve aylara ait olduğunun açıklattırılması gerektiğini, işyerinde ikramiye uygulaması bulunmadığını, ücret bordrolarının kesin delil olduğunu ileri sürerek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece ispat edilemediğinden ikramiye alacak isteğinin reddine, sendikal tazminat isteğinin ise bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre kabulüne karar verilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Dava tarihinde yürürlükte olan mülga 2821 sayılı Sendikalar Kanunu’nun 31. maddesinin 3. fıkrasına göre “İşveren, bir sendikaya üye olan işçilerle sendika üyesi olmayan işçiler veya ayrı sendikalara üye olan işçiler arasında, işin sevk ve dağıtımında, işçinin mesleki ilerlemesinde, işçinin ücret, ikramiye ve primlerinde, sosyal yardım ve disiplin hükümlerinde ve diğer hususlara ilişkin hükümlerin uygulanması veya çalıştırmaya son verilmesi bakımından herhangi bir ayırım yapamaz”. keza 5. fıkraya göre “İşçiler, sendikaya üye olmaları veya olmamaları, iş saatleri dışında veya işverenin rızası ile iş saatleri içinde, işçi sendika veya konfederasyonlarının faaliyetlerine katılmalarından dolayı işten çıkarılamaz veya herhangi bir nedenle farklı muameleye tabi tutulamazlar. Aynı maddenin 6. fıkrasının birinci cümlesi uyarınca, işverenin bu fıkra hükümlerine aykırı olarak hareket etmesi halinde, işçinin bir yıllık ücret tutarından az olmamak üzere tazminata hükmedilece belirtilmiştir. Madde, sendika üyesi veya sendikal faaliyetlerde bulunan işçiye işverenin iş sözleşmesi devam ederken, farklı davranmayacağını, bu nedenle ayrım yapamayacağını belirtmiş ve bunu yaptırımını öngörmüştür.
Davalı işyerinde işçinin iş sözleşmesi devam ederken sendikalı işçi sayısı 62 iken bunlardan 32’sinin üyelikten istifa ettiği, 2010 yılı içinde açılan bir kısım işe iade davalarında sendikal nedenin kabul edildiğine dair kararların Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği, davacının iş sözleşmesinin ise bu olaylardan daha sonra performans nedeniyle feshedildiği ve sendikal tazminat iddiasının bulunmadığı işe iade davasında davacının işe idaesine ve işe başlatmama tazminatının da dört ay olarak belirlenmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
Somut olayda davacı sendikal nedenle ayrımcılığa tabi tutulduğunu iddia ederken sendika üyesi olmayan ve istifa edenlere ek ödeme ile ücretlerine yüksek oranda zam yapıldığını, ikramiye ödendiğini ileri sürmüştür. Dosya kapsamına göre sendika üyesi olmayan ve istifa edenlere ek ödeme yapıldığı ve ikramiye ödendiğine dair bir kayda rastlanmadığı bilirkişi tarafından tespit edilmiş olup hükme esas alınan bu raporda yedi adet işçinin ücret zamları incelenerek, 2010/6 aydan 2011/3 ay arasındaki ücret seyirlerine göre son aylarda sendikalı işçilere %5-8 arasında, sendikadan isitfa eden işçilere ise %17-36 arasında zam yapıldığı belirlenerek sendikal ayrıclık yapıldığı soncuna ulaşılmıştır. Ancak yedi işçinin ücret seyrine göre yapılan inceleme ile sendikal ayrımcılık kararı verilmesi isabetsiz olmuştur. İşyerindeki tüm işçilerin ücretlerinin aynı aylarda hangi oranda ve hangi gerekçelerle artırıldığı, işyerinde zam konusundaki kriterlere ilişkin uygulamalar birlikte değerlendirilerek sendikalı olan ile olmayanlar (isitifa edenler) arasında sendikal ayrımcılık yapılıp yapılmadığının belirlenmesi gerekirken eksik inceleme ve araştırma ile karar verilmesi bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde iligliye iadesine, 11.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.