YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/25780
KARAR NO : 2014/30027
KARAR TARİHİ : 03.11.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/05/2013
NUMARASI : 2013/799-2013/301
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı karşı davalı, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla çalışma ücreti, asgari geçim indirimi, ulusal bayram ve genel tatil alacağının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı karşı davacı, açılan davanın reddi ile karşı dava olarak ihbar tazminatı istemiştir.
Mahkemece, asıl davanın kısmen kabulüne, karşı davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davacı-karşı davalı ve davalı-karşı davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davacı-karşı davalı ve davalı-karşı davacı aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı-karşı davalı temyizi yönünden, uyuşmazlık iş sözleşmesinin işveren tarafından feshedilip edilmediği ve feshinin haklı olup olmadığı noktasında toplanmaktadır.
4857 sayılı İş Kanunu’nun 25. maddesinin II. bendinde, ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan haller sıralanmış ve belirtilen durumlar ile benzerlerinin varlığında işverenin haklı fesih imkanının olduğu açıklanmıştır.
Dosya kapsamı ve dinlenen tanık beyanları neticesinde iş sözleşmesi işveren tarafından feshedildiği anlaşılmıştır. Emsal nitelikteki İstanbul Anadolu İş Mahkemesinin 2011/833 esas ve 2013/301 karar sayılı dosyası davacı-karşı davalı tarafça mahkemeye bildirilmiştir. Bu durumda işverence yapılan fesih haklı nedene dayanmadığından davacı karşı davalının kıdem ve ihbar tazminatı isteminin kabulü ile davalı karşı davacı işverenin ihbar tazminatının reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı-karşı davacı temyizi yönünden taraflar arasında davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma ve hafta tatili çalışması yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği kabul edilmelidir.
Fazla çalışmanın ve hafta tatili çalışmasının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, Fazla çalışmanın ve hafta tatili çalışmasının yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı, hafta tatili çalışılıp çalışmadığı araştırılmalıdır.
Davacı-karşı davalı işçinin haftanın beş günü 08.00-19.00 ve Cumartesi günleri 8.00-14.00 kadar çalıştıklarını mahkemece kabul edilmiş olup, mahkemece dinlenen tanıklar fazla çalışma hususunda farklı beyanlarda bulundukları gibi, dinlenen davacı tanığı Cemile Y.. fazla çalışma ücretlerini aldıklarını beyan etmiştir. Bu durumda çelişkili tanık beyanlarıda karşısında fazla çalışma ücreti konusunda davacı çağrılıp isticvap edilmeli, ödeme yapılıp yapılmadığı açıklığa kavuşturulmalıdır. Eksik incelemeye dayalı olarak fazla çalışma ücreti alacağının kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 03.11.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.