YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/25708
KARAR NO : 2014/35450
KARAR TARİHİ : 12.12.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2008/1378-2013/333
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini emeklilik sebebiyle feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin, aylık ücret, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi, bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışma yapıldığının ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, yazılı delil niteliğindedir. Ancak, sözü edilen çalışmanın bu tür yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tarafların dinletmiş oldukları tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bununla birlikte, işyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan tanıkların anlatımlarına değer verilemez. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de, anılan çalışmaların olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, mahkemece, şahit anlatımlarına itibarla, davacının haftalık ortalama altıbuçuk saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek, fazla çalışma ücreti alacağı hüküm altına alınmıştır. Emsal dava dosyasında (Bakırköy 9. İş Mahkemesi’nin 2009/217 esas,2013/484 karar sayılı), davacı asil, şahit sıfatıyla alınan beyanında, işyerinde 08:00-16:00,16:00-24:00, 24:00-08:00 saatleri arasında olmak üzere üçlü vardiya halinde çalışmanın bulunduğunu beyan etmiştir. Söz konusu vardiya düzeninde haftalık fazla çalışma saati kırkbeş saati aşmamaktadır. Emsal dava dosyasında da, fazla çalışma ücreti alacağının kanıtlanmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiş; karar tarafların temyizi üzerine Yargıtay 9. Hukuk Dairesince onanmıştır. Eldeki dava dosyası kapsamına göre de, davacı tarafça, fazla çalışma yapıldığı iddiası inandırıcı delillerle kanıtlanamamıştır. Anılan sebeple, fazla çalışma ücreti alacağının reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesi hatalıdır.
3-Gerek 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanunu’nun mülga 77. maddesi, gerekse 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu’nun 80. maddesi uygulaması açısından, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri prime esas kazançlar içerisinde değerlendirilmelidir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, brüt tutarda hesaplanan yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından, damga ve gelir vergisi kesintilerinin yapılmasıyla yetinilerek, alacakların net miktarı tespit edilmiştir. Mahkemece, bilirkişi raporunda belirtilen net tutarlar hüküm altına alınmıştır. Yukarıda da belirtildiği üzere, yıllık izin ile ulusal bayram ve genel tatil ücretleri prime esas kazançlar içerisinde olup, işçi payına düşen sigorta prim kesintilerinin nazara alınmaksızın alacakların net tutarının belirlenerek hüküm altına alınması hatalı olmuştur.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 12.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.