Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/25394 E. 2014/34874 K. 09.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/25394
KARAR NO : 2014/34874
KARAR TARİHİ : 09.12.2014

MAHKEMESİ : Nazilli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 09/04/2013
NUMARASI : 2011/88-2013/95

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini belirterek davalıdan kıdem tazminatı ile sair işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının hiçbir alacağı olmadığını belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında ikinci ıslah dilekçesinin geçerli olup olmadığı ile kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki bulunup bulunmadığı hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacının bilirkişi ana raporundaki hesaplama doğrultusunda alacağını ıslah ettiği ancak daha sonra bilirkişi raporunda hata bulunduğundan bahisle yeniden rapor alınması için itiraz etmesi üzerine bilirkişiden ek rapor alındığı, davacının bu kez ıslah dilekçesini ıslah ederek talebini ek rapordaki miktar doğrultusunda artırdığı anlaşılmaktadır.
Davada ıslah bir kez mümkün olup, ikinci ıslah dilekçesi geçersizdir. Bu itibarla davacının ikinci ıslah dilekçesinin hukuken hiçbir geçerliliği bulunmaktadır.
Gerekçeli kararda isabetli olarak ikinci ıslah dilekçesine itibar edilmediği belirtilmiş ise de bu değerlendirme ile çelişki oluşturacak şekilde ek rapordaki miktara hükmedilmiştir. Mahkemece ek raporda belirlenen miktar kadar fazla mesai alacağının bulunduğuna dair tespit yapılmalı ve geçerli olan ilk ıslah dilekçesindeki talep gibi alacak hüküm altına alınmalıdır.
Ayrıca fazla mesai ve genel tatil alacaklarında kısa kararla gerekçeli kararda belirtilen miktarlar arasında çelişki bulunduğu görülmektedir.
Belirtilen bu hususlar usul ve kanuna aykırı olup hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 09.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.