YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/25383
KARAR NO : 2014/35141
KARAR TARİHİ : 10.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 6. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/03/2013
NUMARASI : 2010/407-2013/157
Hüküm süresi içinde davalı-karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı karşı davalı vekili, müvekkilinin iş sözleşmesinin 14.05.2010 tarihinde davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini, davalının feshe gerekçe yaptığı hususların dayanığı bulunmadığını, müvekkilinin son ücretinin brüt 2.750,00 TL olduğunu, hafta içi günde on saat çalıştığını, Cumartesi ve Pazar günleride çalışmaya devam ettiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı karşı davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haklı nedenle feshedildiğini, müvekkil şirkette vardiya sistemi ile çalışıldığını, davacının 09.00-17.00 veya 14.00-22.00 saatleri arasında bir saat dinlenmesi ile çalıştığını, taraflar arasında akdedilen iş sözleşmesi uyarınca davacının fazla çalışma yapması için yöneticinin yazılı talimatının bulunması ve fazla çalışma onay formunun onaylattırılmış olmasının zorunlu olduğunu, bunun yanı sıra söz konusu sözleşme gereğince yıllık 270 saate kadar olan fazla çalışmalara ilişkin ücret ile hafta tatili ve genel tatil ücretlerinin asıl ücrete dahil olduğunu, davacının iddia ettiği ücret ile çalışmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı karşı davacı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalı karşı davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftalık ödenmeyen dört saat fazla mesaisinin bulunduğu belirterek hesaplama yapılmıştır. Davacı tanık beyanları incelendiğinde bu tanıkların davacıdan önce işten çıkan kişiler olup davacının tüm çalışma dönemi bakımından çalışma saatlerini bilemeyecek kişiler olduğu anlaşılmaktadır. Bu bakımdan davacı tanıklarının davacı ile birlikte çalıştıkları dönemle sınırlı olarak fazla mesai iddiasının ispatlanabileceği dikkate alınarak hesaplama yapılması gerekekirken bu beyanlar tüm çalışma dönemine yaygınlaştırılarak sonuca gidilmesi hatalıdır. Hal böyle olunca mahkemece davacı tanıklarının çalışma süreleri ile sınırlı olarak fazla mesai alacağının değerlendirilmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gereklidir.
Kabule görede fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacaklarından % 30’dan az olmamak üzere takdiri indirim yapılması gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 10.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.