YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/25355
KARAR NO : 2014/35128
KARAR TARİHİ : 10.12.2014
MAHKEMESİ : Bakırköy 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 24/06/2013
NUMARASI : 2012/461-2013/465
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 1997 yılı Temmuz ayından itibaren davalı şirkette çalışmaya başladığını, iş sözleşmesinin davalı tarafından 15.08.2012 tarihinde haksız ve kötü niyetli olarak feshedildiğini, davalı şirketin yasal haklarına karşılık 10.000,00 TL taksitler halinde ödemeyi teklif ettiğini, müvekkilinin bunu kabul etmemesi üzerine davalı şirketin müvekkilinin kanuni haklarını ödemediğini, müvekkilinin matbaa makinesinde usta olarak çalıştığını, aldığı son aylık net ücretin 1.530,00 TL olduğunu, okulların kapalı olduğu dönemde haftada 5 gün 09:00-18:30 saatleri arasında, okulların açık olduğu dönemde haftanın 5 günü 09:00-18:30 saatleri arasında çalıştığını ancak çıkış saatinin 20:00-21:00 saatlerini bulduğunu ve bu durumun haftanın 2-3 günü mutlaka olduğunu, cumartesi günleri 09:00-14:00 saatleri arasında çalıştığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının davalı şirkette 11.05.1998 tarihinde çalışmaya başladığını, davacının 14.08.2012 tarihinde işyerini terk ettiğini, işyerini terk ettiği tarihten önceki 2-3 aylık dönem içinde davalı şirket yetkililerine işten ayrılmak istediğini ve tazminatını almak istediğini 3-4 defa söylediğini ancak bu isteğinin geri çevrildiğini, davacıya ihtarname gönderilerek işe devam etmesini, mazereti varsa bildirmesini aksi takdirde iş sözleşmesinin feshedileceğinin bildirildiğini, davacının işe dönmediğini ve mazeret de bildirmediğini, bu nedenle iş sözleşmesinin müvekkili tarafından haklı nedenle feshedildiğini, müvekkili firmada fazla mesai çalışmasının bulunmadığını, işyerinde hafta içi 09:00-18:30 cumartesi günleri 09:00-14:00 saatleri arasında çalışıldığını, yaz döneminde cumartesi çalışmasının bulunmadığını, işe giriş çıkışlarının imzalı çizelgelere göre tespit edildiğini, yıllık 30 günden fazla yıllık izin kullandığını, ücretinin brüt 990,00 TL olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının ücret miktarı noktasındadır. Davacı son aylık ücretinin net 1.530,00 TL olduğunu beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının imzalı ücret bordrolarına göre ücretinin brüt 990,00 TL olduğunu belirtmiştir. Yapılan emsal ücret araştırmasında İTO asgari ücretin 2 katı olarak,Basın-İş sendikası ise brüt 2.447,00 TL olarak ücret bildirmişlerdir. Davacı ve davalı tanıkları tanık oldukları tarafın iddiasını doğrular şekilde beyanda bulunmuşlardır. Tüm dosya kapsamı,tanık beyanları, yapılan işin niteliği, emsal ücret araştırması ve imzalı ücret bordroları dikkate alındığında davacının ücretinin imzalı ücret bordrolarında belirtildiği gibi brüt 990,00 TL olduğu anlaşılmaktadır. Bu durumda, mahkemece, bu ücret seviyesine göre dava konusu alacakların hesaplanarak hüküm altına alınması gerekirken, yazılı şekilde ücretin aylık net 1.530,00 TL olduğu kabul edilerek karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının 01 Eylül-31 Mayıs kış döneminde haftalık 2.5 saat fazla mesai yaptığı belirtilmiştir. Bu hesaplamada hafta içi çalışması için 1 saat kanuni ara dinlenme süresi düşülürken cumartesi çalışması bakımından ara dinlenme düşülmemiştir. Bu nedenle davacının cumartesi günü 09:00-14:00 saatleri arasındaki çalışmasından 30 dakika ara dinlenmesi süresi düşülerek belirlenen dönem bakımından fazla mesai alacağının hesaplanması gereklidir.
Kabule göre fazla mesai alacağından yapılan takdiri indirimin %30 dan aşağı olmaması gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 10.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.