Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/24808 E. 2014/34277 K. 04.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24808
KARAR NO : 2014/34277
KARAR TARİHİ : 04.12.2014

MAHKEMESİ : İzmir 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/06/2013
NUMARASI : 2012/414-2013/428

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde şoför olarak çalıştığını, iş sözleşmesini işçilik alacaklarının ödenmemesi üzerine haklı sebebe dayanarak feshettiğini belirterek, müvekkilinin kıdem tazminatı, ücret, yıllık izin ücreti ve fazla mesai ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, istekler kısmen hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda; davacı işçinin fazla çalışma ücreti isteğinin kabulüne karar verilmiştir.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve alacak miktarının yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dosya içeriğine göre, fazla mesai ücreti alacağı, davacı tanıklarının beyanları dikkate alınarak hükme bağlanmıştır. İşçinin hastalık, mazeret izni gibi sebeplerle işe devam etmediği günlerin olabileceği değerlendirilerek, fazla mesai ücretinde mahkemece alacağın 1/3’ünden az olmamak üzere indirim yapılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Diğer taraftan, davalı delilleri arasında sunulan 30.6.2012 tarihli ibranamedeki imzanın inkar edilmesi üzerine yaptırılan incelemede, davacının eli ürünü olduğu anlaşıldığından, makbuz kabul edilmek suretiyle yapılan kıdem tazminatı ödemesi alacaktan mahsup edilmelidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.