YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24786
KARAR NO : 2014/12893
KARAR TARİHİ : 14.05.2014
MAHKEMESİ : ANKARA 13. İŞ MAHKEMESİ
TARİHİ : 12/02/2013
NUMARASI : 2007/186-2013/76
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı bankada çalışmakta iken sekiz hafta ihbar süresi verilip emekliye sevk edilerek iş sözleşmesinin sona erdirildiğini, hem asıl dava dosyasında hem de birleştirme kararı verilen Ankara 6 iş mahkesi 2007/ 259 esas sayılı dosyada kesinleşen işe iade kararı üzerine davalı işverence işe başlatılmadığını iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiğini ileri sürerek, geride kalan çalışabileceği süreye ilişkin maddi tazminat, fark kıdem tazminatı, kötüniyet tazminatı , zamlı iş arama izin ücretini; birleştirme kararı verilen Ankara 11 iş mahkemesi 2011/ 1128 esas sayılı dosyada ise ihbar tazminatı, işe başlatmama tazminatı, izin, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, birleştirme kararı verilen Ankara 6 iş mahkemesi 2007/ 259 esas sayılı dosyanın derdestlik sebebi ile reddine karar verilmesini işe iade kararı sonrası tazminatlarının ödendiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, iş sözleşmesinin haksız şekilde işverence feshedildiği gerekçesi ile asıl dava yönünden iş arama izin ücreti ile fark kıdem tazminatının kabulüne, birleştirme kararı verilen Ankara 6 İş mahkemesi 2007/ 259 esas sayılı dosyasındaki talep edilen alacakların derdestlik sebebi ile reddine; birleştirilen Ankara 11 iş mahkemesi 2011/ 1128 esas sayılı dosyasında izin alacağının kabulü ile diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, iş arama izni konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
4857 sayılı İş Kanununun 27. maddesine göre, “Bildirim süreleri içinde işveren, işçiye yeni bir iş bulması için gerekli olan iş arama iznini iş saatleri içinde ve ücret kesintisi yapmadan vermeye mecburdur. İş arama izninin süresi günde iki saatten az olamaz ve işçi isterse iş arama izin saatlerini birleştirerek toplu kullanabilir. Ancak iş arama iznini toplu kullanmak isteyen işçi, bunu işten ayrılacağı günden evvelki günlere rastlatmak ve bu durumu işverene bildirmek zorundadır. İşveren yeni iş arama iznini vermez veya eksik kullandırırsa o süreye ilişkin ücret işçiye ödenir. İşveren, iş arama izni esnasında işçiyi çalıştırır ise işçinin izin kullanarak bir çalışma karşılığı olmaksızın alacağı ücrete ilaveten, çalıştırdığı sürenin ücretini yüzde yüz zamlı öder.”
Yeni iş arama izni, bildirim süresi tanınarak yapılan fesihlerde sözkonusu olur. İşverence 4857 sayılı Kanun’un 25. maddesine dayanılarak yapılan fesihlerde böyle bir yükümlülük olmadığı gibi, belirsiz süreli iş sözleşmesinin bildirim süresi tanınmaksızın derhal feshinde ya da bildirim sürelerine ait ücretin veya ihbar tazminatının peşin ödendiği hallerde yeni iş arama izni verilmesi gerekmez.
Somut olayda, servis görevlisi olarak çalışan davacının iş sözleşmesinin sekiz hafta ihbar süresi verilerek emeklilik sebebi ile feshedildiği dosya kapsamı ile sabittir. İşe iade kararı verilen Ankara 8 İş Mahkemesi dosyası ve ilk feshe ilişkin evraklar getirtilerek, davacının ihbar süresi içinde iş arama izni kullanıp kullanmadığı, araştırılarak oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekmektedir. Davacı işçiye geçersizliğine karar verilen fesihte verilen bildirim süresi içinde verilmeyen iş arama izni karşılığı ücretin, çalıştırılmış ise zamlı miktarı 4857 sayılı iş Kanunu 27. madde uyarınca hesaplanıp hüküm altına alınmalıdır.
Belirtilen yön gözetilmeden verilen karar hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14.05.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.