YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24780
KARAR NO : 2014/34182
KARAR TARİHİ : 02.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 11. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2011/526-2013/133
Hüküm süresi içinde davalılar S. K. A.Ş. ve C.. A.. avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle, davalı D. Pazarlama Dağıtım ve Tic. A.Ş. yönünden davanın reddine, davalılar S.. A.., D.. A… ve C.. A.. yönünden davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı S.. A.. vekili ve davalı C.. A.. vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda, hesaplanan toplam 7.667,32 TL kıdem tazminatı alacağının tamamından devralan son işveren C.. A..’nin sorumlu olduğu, miktarın 1.189,53 TL’sinden ikinci devreden işveren D.. A…’nin sorumlu olduğu; ilk devreden işveren S.. A..’nin ise bünyesinde geçen çalışmanın bir yılı doldurmadığı gerekçesiyle kıdem tazminatından sorumluluğu bulunmadığı mütalaa edilmiştir. Mahkemece,
karar gerekçesinde, söz konusu mütalaanın aynen benimsendiği açıklanmıştır. Ancak hüküm sonucunda, D.. A… kıdem tazminatından sorumlu tutulmamış; davalı S.. A..’nin sorumluluğu ise 1.189,53 TL tutarında hüküm altına alınmıştır.
Öncelikle, karar gerekçesiyle çelişkili olacak şekilde, hüküm sonucunda, D.. A…’nin kıdem tazminatından sorumlu tutulmaması hatalıdır.
Ayrıca, hüküm sonucunda, davalı S.. A..’nin kıdem tazminatından sorumluluğu 1.189,53 TL olarak belirlenmiş ise de, söz konusu tutar hükme esas alınan bilirkişi raporunda D.. A… hakkında hesaplanmıştır. Esasen mahkemece, hüküm sonucunda maddi hata yapılarak, D.. A… ile ilgili tutarın, sehven S.. A.. hakkında hükme bağlandığı anlaşılmaktadır.
Diğer taraftan, davalılar arasında iş yeri devri ilişkisi bulunmasına göre, ilk devreden işveren S.. A..’nin, her ne kadar bünyesinde geçen çalışma süresi bir yılı doldurmamış ise de, devreden işveren olması sebebiyle kıdem tazminatından sınırlı sorumluluğu vardır. Bu halde, hükme esas alınan bilirkişi raporundaki bu konuya ilişkin mütalaa yerinde olmayıp, söz konusu şirketin, işçiyi çalıştırdığı süreyle ve devir esnasında işçinin aldığı ücret seviyesiyle sınırlı olmak üzere, sorumlu olduğu kıdem tazminatı miktarı hesaplanmalı ve hükme bağlanmalıdır.
3-Mahkemece, davalı S.. A.., kendi dönemindeki fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarından sorumlu tutulmuştur. Ancak, iş yerinin devredildiği tarihe kadar doğmuş bulunan fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinden, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 6. maddesi uyarınca devreden işverenin sorumluluğu, devir tarihinden itibaren iki yıl süreyle sınırlıdır. Somut olayda, davalı S.. A..’nin devir tarihi 01.03.2006’dır. Dava tarihi ise 17.02.2011’dir. Bu halde, devir tarihinden itibaren iki yıllık süre geçtiği sabit olup, davalı S.. A..’nin fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağından sorumluluğu kalmamıştır. Mahkemece bu yön nazara alınarak, davalı S.. A.. yönünden, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde kabulle hüküm tesisi hatalı olmuştur.
Yukarıda yazılı sebeplerden, eksik inceleme ve hatalı değerlendirmeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 02.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.