Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/2472 E. 2014/4348 K. 28.02.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2472
KARAR NO : 2014/4348
KARAR TARİHİ : 28.02.2014

MAHKEMESİ : Ankara 15. İş Mahkemesi
TARİHİ : 26/11/2012
NUMARASI : 2011/291-2012/1289

Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi… tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı şirketlerin oluşturduğu adi ortaklığın Bulgaristan şantiyesinde soğuk demir ustası olarak çalıştığını, aylık ücretinin 1.200,00 € olduğunu, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, ücret, fazla çalışma ücreti, hafta tatili çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil çalışma ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının istifa ederek işten ayrıldığını, davacının saatlik 3,8 € ücret aldığını, davacının alacağı bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin davalı işverence haklı bir neden bulunmaksızın feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalılar vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının ücretinin miktarı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı İş Kanunu’nda 32. maddenin ilk fıkrasında, genel anlamda ücret, bir kimseye bir iş karşılığında işveren veya üçüncü kişiler tarafından sağlanan ve para ile ödenen tutar olarak tanımlanmıştır.
Somut olayda davacı aylık 1.200,00 € ücret aldığını iddia ederken davalı ise davacının ücretinin saatlik 3,8 € olduğunu savunmaktadır. Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nden benzer taleplerle açılan davalarda (Yarg. 9. H.D., 2012/11921 Esas, 2012/10850 Karar sayılı karar) davacıların ücretlerinin saatlik olarak belirlendiği ve bunun brüt olduğu kabul edilmiştir. Aynı yerde aynı ya da benzer işleri yapan işçilerin ücretlerinin farklı esaslara göre tespiti yerinde olmayacağından davacının saatlik ücretle çalıştığı ve bunun brüt olduğunun kabulü yerinde olacaktır. Buna göre aylık 855,00 € ücretin davacının brüt ücreti olduğu kabul edilerek bu ücret üzerinden davacının taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 28.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.