Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/24681 E. 2014/34189 K. 02.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24681
KARAR NO : 2014/34189
KARAR TARİHİ : 02.12.2014

MAHKEMESİ : Ankara 13. İş Mahkemesi
TARİHİ : 10/05/2013
NUMARASI : 2010/682-2013/249

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı sebep olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, mahkemece, işverence yapılan tazminat ödemeleri mahsup edildikten sonra bakiye kalan, 4,78 TL kıdem tazminatı ve 2,47 TL ihbar tazminatı alacakları hüküm altına alınmıştır. Dava dilekçesinde talep edilen fazlaya ilişkin tazminat istemi tutarı ( 295,22 TL kıdem tazminatı ve 297,53 TL ihbar tazminatı) ise, vekalet ücreti takdirinde ve yargılama giderinin paylaştırılmasında davacı aleyhine olacak şekilde değerlendirilmiştir. Ne var ki, dosyaya sunulan banka kayıtlarından anlaşıldığı üzere, işverence kıdem ve ihbar tazminatı ödemeleri, dava tarihinden sonraki bir tarih olan 05.07.2010 tarihinde yapılmıştır. Bu halde, bahsi geçen fazlaya ilişkin istem (295,22 TL kıdem tazminatı, 297,53 TL ihbar tazminatı) hakkında, ödeme nedeniyle konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına karar verilmelidir. Söz konusu tutarlar, vekalet ücreti takdirinde ve yargılama giderlerinin paylaştırılmasında, davacı aleyhine değerlendirilmemelidir. Mahkemece bu yön nazara alınmaksızın, yazılı şekilde hüküm tesisi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 02.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.