Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/24540 E. 2014/34486 K. 04.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24540
KARAR NO : 2014/34486
KARAR TARİHİ : 04.12.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/04/2013
NUMARASI : 2009/1185-2013/337

Hüküm süresi içinde davalı karşı davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, izin, fazla çalışma, yemek ve genel tatil alacaklarını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının görevini savsadığını, hatalı boyama işlemi yaparak en son 3192 kg profilin hurdaya ayrılmasına sebep olduğunu, iş sözleşmesinin haklı sebeple feshedildiğini savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Davacının iş sözleşmesinin işverence haklı sebeple feshedilip feshedilmediği ve davacının kıdem ve ihbar tazminatlarına hak kazanıp kazanmadığı taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Davacının iş sözleşmesinin feshine dayanak kılınan 4857 sayılı İş Kanunu’nun 25/2-ı maddesinde işçinin kendi isteği veya savsaması yüzünden işin güvenliğini tehlikeye düşürmesi, iş yerinin malı olan veya malı olmayıp da eli altında bulunan makineleri, tesisatı veya başka eşya veya maddeleri otuz günlük ücretinin tutarıyla ödeyemeyecek derecede hasara ve kayba uğratmasının işverene iş sözleşmesini derhal feshetme hakkı veren hallerden olduğu belirtilmiştir. İşçinin iş görme edimini yerine getirirken özen borcuna aykırı davrandığı kasıt veya ihmal ve dikkatsizlik ile işverene zarar verdiği hallerde zarara uğradığını ispat yükü işverene zararın oluşmasında kusuru bulunmadığını ispat yükü ise işçiye aittir.
Somut olayda; davacının iş sözleşmesi; işini gereği gibi yapmaması ve savsaması yüzünden boya kalınlığının düşük olması sebebi ile 3192 kg profilin hurdaya ayrıldığı, 7660,80 euro zarara sebebiyet verildiği belirtilerek tazminatsız ve önelsiz feshedilmiştir. Mahkemece alınan bilirkişi raporu yetersizdir. Davacı boyahane sorumlusu olduğunu ifade etmiştir Dinlenen tanıklar da davacının boyahene şefi olduğunu doğrulamıştır. Bu sebeple davacının boyahenede yapılan işlemlerden sorumluluğunun bulunduğu açıktır. Oluşan zararın davacının görevi kapsamındaki işlerden kaynaklanıp kaynaklanmadığı, davacının eyleminin feshi gerektirecek geçerli bir sebep teşkil edip etmediğinin belirlenmesi için kusur oranı ve oluşan zarar miktarının kuşkuya yer vermeyecek şekilde açıklığa kavuşturulması gerekir. Bu sebeple, kimya mühendisi, endüstri mühendisi ve muhasebeciden oluşan üç kişilik yeni bir bilirkişi kurulundan rapor alınmalı,davacının kusurlu olup olmadığı tespit edilmeli, ayrıca oluşan zarar ile varsa kusura isabet eden zarar miktarı belirlenerek, tespit edilecek zarar miktarı davacının otoz günlük ücreti ile karşılaştırılarak sonuca gidilmelidir. Eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda indirim yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın takdiri delil niteliğindeki şahit anlatımları yerine, yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir.
Dosya içeriğine göre; fazla çalışma konusunda yapılan indirim oranı rakamsal olarak ifade edilmediği gibi yapılan indirim de yetersizdir. Şahit anlatımları esas alınarak fazla çalışma alacağının hesaplanması, çalışılan dönemin uzunluğu gözetilerek Yargıtay içtihatlarına uygun makul oranda bir indirim yapılması gerekirken belirtilen şekilde karar verilmesi isabetsizdir
Belirtilen yönler gözetilmeden verilen kararın bozulması gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 04.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.