Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/24500 E. 2014/35327 K. 11.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24500
KARAR NO : 2014/35327
KARAR TARİHİ : 11.12.2014

MAHKEMESİ : Gebze 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2012/560-2013/358

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 2005 ve 2007 yılları arasında davalı şirkette çalıştığını, net 1.500,00 TL ücret aldığını, asgari ücret kısmının bankaya diğer kısmın elden ödendiğini, iş sözleşmesinin herhangi bir sebep gösterilmeksizin haksız olarak feshedildiğini, normal mesai olarak 08:00 kışın 18:00-18:30 yazın 20:30-21:00 saatleri arasında çalıştığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının belirli süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, iş sözleşmesinin kendiliğinden sona erdiğini, emsal dosyalarda red kararlarının verildiğini, işe iade davalarında iş sözleşmesinin belirli süreli olarak kabul edildiğini zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının ücretinin bordrolarda belirtildiği gibi olduğunu belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece belirli süreli olan ve iş bittiğinde kendiliğinden sona eren işler için kıdem tazminatı ödenmesi gerekmediği, ancak davacının çalıştığı işyerinde yaptığı kaynak montaj işi tüm işyeri dikkate alındığında devam etmesine rağmen, kaynak montaj işi biten bölümlerin işveren ve işyerindeki yetkili sendika temsilcileri ile birlikte tespit edildiği ve o bölüm çalışanlarına iş sözleşmelerinin sona erdiğinin bildirildiği, iş sözleşmesinde davacının hangi bölüm için işe alındığı açıkça belirtilmediğinden davacının işin bittiğini fesih bildirimi olmadan bilemeyeceği, buna göre hizmet sözleşmesinin işin sona ermesi sebebiyle kendiliğinden sona erdiğinin kabul edilemeyeceği, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından yapılan bildirimle sona erdirildiği, buna göre davacının kıdem tazminatını hakettiği, yıllık izin, fazla çalışma, resmi ve bayram tatili ücret alacaklarının zamanaşımına uğradığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Somut olayda davacının belirli bir iş için belirli süreli iş sözleşmesiyle davalı işyerinde çalışmaya başladığı, işin bittiğinin işyeri temsilcileri ve sendika temsilcileri tarafından tespit edildiği işin bitimi nedeniyle belirli süreli iş sözleşmesinin sona erdiği anlaşılmaktadır. Belirli süreli iş sözleşmesi bildirime gerek olmaksızın kendiliğinden sona erdiğinden kıdem tazminatı talep edilmesi mümkün değildir. Dairemizin emsal bu yönde bozma kararına karşı mahkemeci direnme kararı üzerine Hukuk Genel Kurulunun 2014/391 esas, 2014/710 karar sayılı ilamında da davacının iş sözleşmesinin sözleşmenin bitimi için öngörülen “işin bitimi” ile kendiliğinden sona erdiğinden, kıdem tazminatına hükmedilmesinin isabetsiz olduğu belirtilmiştir. Hal böyle olunca mahkemece kıdem tazminatının kabulüne karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.