Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/24316 E. 2014/34261 K. 03.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24316
KARAR NO : 2014/34261
KARAR TARİHİ : 03.12.2014

MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 14. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/06/2013
NUMARASI : 2013/475-2013/245

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının 10.01.2001 tarihinde davalı işyerinde hijyen-güvenlik elemanı olarak çalıştığını, 27.06.2011 tarihinde emeklilik sebebiyle işten ayrıldığını, kıdem tazminatının eksik hesaplanmak suretiyle 12.242,30 TL ödendiğini, çalışma sürecinde fazla çalışma yapmasına rağmen ödenmediğini, ulusal bayram ve genel tatil günleri ve hafta tatillerinde çalışmasına rağmen karşılıkları ödenmediğini belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının ücretinin brüt 1.039,50 TL olduğu, bu ücret baz alınmak suretiyle yapılan hesaplama suretiyle kıdem tazminatının ödendiğinden alacağının bulunmadığı, fazla mesai, ulusal bayram genel tatil ve hafta tatillerinde çalışma yapıldığı takdirde karşılığının ödendiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etti.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Kıdem tazminatı hesabında dikkate alınması gereken ücret noktasında taraflar arasında uyuşmazlık söz konusudur.
Kıdem tazminatına esas alınacak olan ücretin tespitinde 4857 sayılı İş Kanunu’nun 32. maddesinde sözü edilen asıl ücrete ek olarak işçiye sağlanan para veya para ile ölçülebilen menfaatler göz önünde tutulur. Buna göre ikramiye, devamlılık arz eden prim, yakacak yardımı, giyecek yardımı, kira, aydınlatma, servis yardımı, yemek yardımı ve benzeri ödemeler kıdem tazminatı hesabında dikkate alınır. İşçiye sağlanan özel sağlık sigortası yardımı ya da hayat sigortası pirim ödemeleri de para ile ölçülebilen menfaatler kavramına dahil olup tazminata esas ücrete eklenmelidir. Satış rakamları ya da başkaca verilere göre hesaplanan pirim değişkenlik gösterse de, kıdem tazminatı hesabında genişletilmiş ücret kavramı içinde değerlendirilmelidir.
Somut olayda, her ne kadar mahkemece davacının sürekli fazla mesai yaptığının kabulü ile giydirilmiş ücret hesaplamasında fazla mesai ücreti eklenmiş ise de; davacının çalışma süresi ve ücret bordrolarında tahakkuk eden fazla mesai çalışmaları dikkate alındığında fazla mesainin süreklilik arzetmediği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca mahkemece bu gerekçe ile giydirilmiş ücret hesaplamasında fazla mesai ücretinin dikkate alınmaması gerekli iken yazılı gerekçe ile giydirilmiş ücretin tespiti hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Mahkemece hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil alacakları şahit beyanlarına göre belirlenmesine rağmen makul bir oranda takdiri indirim yapılmadan karar verilmesi de hatalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.