YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24305
KARAR NO : 2014/34257
KARAR TARİHİ : 03.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 28/05/2013
NUMARASI : 2011/1317-2013/373
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, davacının iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, emsal işe iade davalarında iş sözleşmesinin haklı geçerli sebep olmadan feshedildiğinin hükme bağlandığını, haftanın altı günü sekiz saat boyunca çalışmasına rağmen fazla çalışmanın karşılığını alamadığını, ulusal bayram ve genel tatil günleri kullanmadığını belirterek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 01.05.2008 tarihinde itibaren yükleme ve boşaltma posta başı görevlisi olarak çalışmaya başladığını, bir kısım çalışanla birlikte davacının haksız taleplerini kabul ettirmek için havalimanı yolcu ve personel giriş kapılarında eylem yaptığını, davacının iş sözleşmesinin bu haklı sebeple feshedildiğini, davacının çalıştığı dönemde ara dinlenmesini düşüldüğünde fazla çalışma yapmadığının ortada olduğunu, yıllık ücretli izin ücretinin 2009 Eylül tarihli maaşıyla kendisine ödendiğini, genel tatil günlerine ilişkin alacağı bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının yıllık izin alacağının bulunup bulunmadığı noktasındadır. Dosyada bulunan 2009 yılı Eylül ayı ücret bordrosunda yıllık izin parası olarak tahakkukun bulunduğu, bu bordroda ayrıca maaş avansı olarak 670,73 TL miktarın tahakkuk ettiği, kesintilerle birlikte ücret bordrosunun 0 TL olarak düzenlendiği anlaşılmaktadır. Yine dosya içinde bulunan banka dekontlarına göre ücret bordrosunda belirtilen maaş avansının ödendiği anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacıya ait 2009 yılı Eylül ayı ücret bordrosunda tahakkuk eden yıllık izin ücretinin hesaplanan yıllık izin ücretinden mahsup edilmesi gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.