YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24291
KARAR NO : 2014/34254
KARAR TARİHİ : 03.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. İş Mahkemesi
TARİHİ : 16/05/2013
NUMARASI : 2013/381-2013/156
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 01.09.1992-31.12.1995 ve 01.09.1996-31.08.2000 tarihleri arasında davalıya ait İstek Ö. K. Atatürk Lisesinde rehber öğretmen olarak görev yaptığını, davalı üniversiteye geçmek için İstek Ö. K.A. Lisesi tarafından 31.08.2000 tarihi itibari ile istifasının alındığını, ancak kadrosunun İ. Servis Eğitim Ticaret AŞ.’ne geçirildiğini, Mart 2002 tarihinde yeniden istifa ettirilerek kadrosunun üniversiteye geçirildiğini ve Yrd. Doç. Dr. ünvanı ile ders vermeye başladığını, Ekim 2002 tarihinde üniversite tarafından sigorta bildiriminin yapıldığını, 2003 yılında emekli olan müvekkiline çalışması devam ettiği için kıdem tazminatı ödenmediğini, Temmuz 2012 aylık brüt ücretinin 5.945,85 TL olduğunu, 02.07.2012 tarihinde kıdem tazminatı ödenmesi şartı ile işten ayrılma isteğini bildirdiğini, davalı tarafın ihbar süresi içinde kıdem tazminatı ödenmeyeceğine ilişkin cevap verdiğini ve sonrasında kıdem tazminatını ödemediğini belirterek kıdem tazminatı alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili üniversite ile İ. İ. Eğitim Hizmetleri A.Ş. ile İ. Servis ve Eğitim Tic. A.Ş.nin birbirinden farklı tüzel kişilik olduğunu, davacının üniversitedeki hizmetinin önceki şirketlerdeki çalışmasının devamı olmadığını, bu şirketlerde geçen hizmet süresinden müvekkilinin sorumlu olmadığını, 01.10.2002 tarihinde çalışmaya başladığını ve 01.01.2004 tarihinde emekli olarak bu süreye ait kıdem tazminatına hak kazandığını, 02.01.2004 tarihinde üniversitede tekrar çalışmaya başladığını ancak 31.08.2012 tarihinde istifa sureti ile ayrıldığını, bu sebeple kıdem tazminatına hak kazanamayacağı belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının son dönem iş sözleşmesinin istifa ile sonlanıp sonlanmadığı noktasındadır. Davacı kıdem tazminatı ödenmek şartı ile işyerinden ayrılma isteğini davalı işverene bildirdiğini, davalı tarafın ihbar süresi içinde kıdem tazminatı ödenmeyeceğini belirttiğini ve sonrasında da kıdem tazminatını ödemediklerini beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının istifa ederek işyerinden ayrıldığını ve bu sebeple kıdem tazminatına hak kazanmadığını belirtmiştir. Davacının davalı işveren nezdinde 01.09.1996 yılında çalışmaya başladığı, 31.12.2003 yılında emekli olduğu ancak çalışmasına devam ettiği son olarak 31.08.2012 tarihinde istifa dilekçesi ile işten ayrıldığı anlaşılmaktadır. Davacı istifa dilekçesinde özetle “16 yıldır vakfınızda çalışmam nedeniyle kıdem tazminatımı yasal olarak hak etmiş olarak,çalışma hayatıma ara vermek amacıyla 31.08.2012 tarihi itibariyle istifamın kabulünü” belirtmiştir. Her ne kadar mahkemece davacının bu dilekçesi iş sözleşmesinin feshi niteliğinde kabul edilmeyip feshe davet olarak değerlendirilmiş ve bu davetin davalı tarafça kabul edildiği gerekçesi ile kıdem tazminatına hükmedilmiş ise de; davacının dilekçesinin istifa niteliğinde olduğu, istifanında haklı bir sebebe dayanmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca davacının 01.09.1996 tarihinden emekli olduğu tarihe kadarki çalışma süresi bakımından davalı tarafından ödenen kıdem tazminatıda kanuni faizi ile birlikte mahsup edilerek bakiye kıdem tazminatının hesaplanması gerekli iken mahkemece tüm çalışma dönemi bakımından kıdem tazminatına hükmedilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.