YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24290
KARAR NO : 2014/34253
KARAR TARİHİ : 03.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 15/02/2013
NUMARASI : 2010/1398-2013/74
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin 20.02.1998 tarihinde davalı K. İnşaat Şirketinin merkez binasında çalışmaya başladığını, 2004 Nisan ayında M. adresinde bulunan diğer davalı K. İnşaat işyerinde çalışmaya başladığını, her iki davalı şirketin aynı gruba dahil şirketler olduğunu, sigortasının eksik bildirildiği gibi, grup şirketler nezdinde sürekli giriş çıkış yapıldığını, aylık ücretleri, fazla mesai ve izin ücreti alacakları ödenmediğinden müvekkilinin iş sözleşmesini 19.07.2010 tarihinde haklı sebeple feshettiğini, haftaiçi 08:00-18:00 saatleri arasında, Cumartesi günleri 13:00’e kadar çalıştığını, haftada bir gün 18:00’den sonra 23:00’e kadar çalıştığını belirterek kıdem tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalılar vekili, davacının müvekkil K.şirketinde Mayıs 2004 tarihinde çalışmaya başladığını, fasılalarla devam eden çalışmasının diğer müvekkil şirket K.İnşaat şirketinde 24.07.2010 tarihinde son bulduğunu, davacının ücretine zam talebinin kabul edilmemesi üzerine kendisinin işyerini terk ettiğini, bunun üzerine kendisinin arandığını, işe devam etmesinin söylendiğini, ancak buna rağmen işe dönmeyeceğini bildirdiğinden iş sözleşmesinin feshedilerek yazılı olarak kendisine bildirildiğini, iş sözleşmesinin feshedileceğini anlayan davacının alelacele dava dilekçesinde sözünü ettiği haksız ihtarnamesini düzenlediğini, dava dilekçesindeki iddiaların gerçeği yansıtmadığını, fazla mesai yapmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalılar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasındadır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı şahit beyanlarına göre davacının hafta içi 08:00-18:00 Cumartesi 08:00-13:00 saatleri arasında, hafta bir gün 23:00 saatine kadar çalıştığını, buna göre davacının haftalık dokuzbuçuk saat fazla mesai yaptığını belirterek hesaplama yapılmıştır. Davacının emsal İstanbul Anadolu 8. İş Mahkemesinde görülen dava dosyasında davacı şahidi olarak verdiği beyanda çalışma saatlerinin 2009 yılına kadar haftanın beş günü 08:00-18:00 arası, Cumartesi günleri ise 08:00-13:00 arası, 2009 yılından sonra 08:30-17:30 arası ve Cumartesi günleri 08:30-13:00 saatleri arasında olduğunu, öğlenleri bir saat yemek molası bulunduğunu ve haftada bir gün 5-6 saat fazla mesai yaptıklarını belirtmiştir. Davacının şahit olarak mahkeme önünde verdiği beyanların kendisini bağlayacağı açıktır. Hal böyle olunca mahkemece davacının bu beyanları dikkate alınarak fazla mesai süresinin belirlenmesi ve buna göre fazla mesai alacağının hesaplanması gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 03.12.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.