YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2426
KARAR NO : 2014/751
KARAR TARİHİ : 23.01.2014

MAHKEMESİ : Tunceli Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 01/11/2012
NUMARASI : 2011/451-2012/437

Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi …..tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 1994 yılı Mart ayından beri kesintisiz şekilde davalı kurumda temizlik işi alan çeşitli firmalar adı altında temizlik elemanı olarak çalıştığını iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, husumet itirazında bulunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacı işçinin iş sözleşmesinin işverence haklı neden olmaksızın feshedildiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre taraf vekillerinin aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının hizmet süresi taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; davacının davalı şirketten temizlik işi alan alt işverenler nezdinde çalıştığı konusu açıktır. Bununla birlikte davacının 1994 yılından 2002 yılına kadar çalışmaları hizmet cetveline göre fasılalı gözükmektedir. Bu çalışmalar hep TEDAŞ alt işverenlerinde geçmiş olmakla birlikte 15.03.1994 tarihinde 45 günlük bir süre başka bir işverende çalışma kaydı bulunmaktadır.Mahkemece önceki dönemin tasfiye edildiği gerekçesiyle davacının çalıştığı 01.06.2004-14.11.2011 arası dönem dikkate alınmış ise de, önceki dönemin tasfiye edildiği işverence ispat edilemediğinden fasılalı çalışmaya göre önceki dönemin de dikkate alınarak davacının taleplerinin hüküm altına alınması gerekirken bunun yapılmaması isabetsizdir.
3-Davacının yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık vardır.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret, işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
Somut olayda mahkemece ulaşılan sonuca göre; bilirkişice davacının 90 gün izne hakkı olduğu ifade edilerek bu izin süresi üzerinden hesaplama yapılmış ise de davacının kabul edilen kıdemi itibariyle hak kazandığı izin süresi 70 gün olup, hesap hatası yapılarak davacı lehine fazladan yıllık izin ücretine hükmedilmesi isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 23.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.