Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/24254 E. 2014/34055 K. 02.12.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/24254
KARAR NO : 2014/34055
KARAR TARİHİ : 02.12.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 7. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/05/2013
NUMARASI : 2011/276-2013/287

Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde 01.03.1998- 30.11.2008 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız fesih edildiğini, işyerinde fazla çalışma yapmasına hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının kendisine ait iş yeri açmak amacı ile iş sözleşmesini sonlandırdığını, iş yerinde fazla çalışma yapılmadığını ve hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin davacı tarafça haklı sebebe dayanılmaksızın feshedildiğini, davacının fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışma iddiasını şahit beyanları ile ispatladığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm, davalının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda; davacı tarafça, kış aylarında 08.00-18.00, yaz aylarında ise 08.00-20.00 saatleri arasında çalışıldığının ileri sürüldüğü görülmektedir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, yaz- kış dönemlerine ilişkin ayrım yapılmaksızın davacının hafta içi beş gün 08.30 – 20.00, Cumartesi günleri ise 08.30 -17.00 saatleri arasında çalıştığı ve haftada oniki saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Davacının yaz – kış dönemlerinde çalışma saatlerinin farklılık arz ettiği hususundaki beyanını dikkate alınmaması ve hatalı tespit içeren bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulması isabetsizdir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 02.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.