Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2013/2396 E. 2014/714 K. 22.01.2014 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2396
KARAR NO : 2014/714
KARAR TARİHİ : 22.01.2014

MAHKEMESİ : Van İş Mahkemesi
TARİHİ : 19/10/2012
NUMARASI : 2010/312-2012/465

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi …. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalının Van-… şubesinde 24.07.2010 tarihinde şoför ve kurye elamanı olarak işe başladığını, 30.09.2010 tarihinde iş sözleşmesinin haksız olarak fesih edildiğini ileri sürerek bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili şirket nezdinde çalışmasının bulunmadığını, aralarında acentelik sözleşmesi bulunan E.. O… nezdinde çalıştığını savunarak davanın husumet yönünden reddi ile davanın acenteye ihbarını talep etmiytir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Taraflar arasında, işçinin dava konusu alacaklara hak kazanıp kazanmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 61. maddesinde, “Taraflardan biri davayı kaybettiği takdirde, üçüncü kişiye veya üçüncü kişinin kendisine rücu edeceğini düşünüyorsa, tahkikat sonuçlanıncaya kadar davayı üçüncü kişiye ihbar edebilir.” hükmü düzenlenmiştir.
Somut olayda, davalı vekilince davanın dava dışı acentelik sözleşmesi bulunduğunu iddia ettiği E… O…’ya ihbarının talep edilmesine rağmen, mahkemece talebin nazara alınmayarak, ihbar gereğinin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 61. maddesi uyarınca yerine getirilmemesi hatalıdır. Davanın ihbarı gereğinin yerine getirilerek ortaya konulacak delil durumuna göre, dava konusu hüküm altına alınan alacakların yeniden değerlendirilmesi gerekirken, yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla mesai ücreti alacağının bulunup bulunmadığı noktasında toplanmaktadır.Hükme esas alınan bilirkişi raporunda fazla mesai şahit beyanlarına dayalı olarak haftalık 36 saat üzerinden hesaplanmıştır. Yargıtay kararlarına ve işin niteliğine göre şahit beyanlarına dayalı olarak hesaplanan fazla mesaide günlük en fazla üç saat, haftada onsekiz saat fazla çalışma yapabileceği kabul edilerek hesaplama buna göre yapılmalı ve fazlaya ilişkin talep reddedilmelidir. Hatalı bilirkişi raporuna göre yazılı şekilde karar verilmiş olması, bozmayı gerektirmiştir.
Kabule göre de taraf vekilleri için takdir edilen vekalet ücreti hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 12/2. maddesine aykırıdır.
Mahkemece yapılması gereken şey, yukarıda belirtilen hususlar nazara alınarak gerekli işlemler yapıldıktan sonra yeniden uzman bir bilirkişiden rapor alınmalı ve hâsıl olacak neticeye göre karar verilmelidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA,
peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.