YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/23934
KARAR NO : 2014/34538
KARAR TARİHİ : 04.12.2014

MAHKEMESİ : İstanbul 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2013
NUMARASI : 2011/759-2013/129

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, haksız olarak iş sözleşmesini feshedildiğini, ödenmeyen kıdem ve ihbar tazminatı, yıllık izin, resmi tatil ve fazla çalışma alacaklarını davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatlamalıdır. İşçinin imzasını taşıyan bordroların sahteliği ortaya konmadıkça bu bordrolardaki fazla çalışma karşılığının ödendiği kabul edilir. İşyerine giriş çıkış kayıtları vb. belgeler fazla çalışmayı ispat vasıtasıdır. Yazılı belge bulunmaması halinde ise şahit anlatımlarına göre değerlendirme yapılması gerekir.
Somut olayda, mahkemece karara esas alınan bilirkişi raporunda davacı şahidi M. H. S. T.’ın ifadelerine atıfla davacının fazla çalışması hesaplanmıştır. Mahkemece de bilirkişi raporuna paralel değerlendirme ile fazla çalışma ücreti alacağının kabulü sonuca varılmıştır.
Karara esas alınan bilirkişi raporunda ifadelerine atıf yapılan davacı şahitleri dışında iki davalı şahidinin de dinlenildiği anlaşılmaktadır. Bu şahitlerden E.. A.., davacının beş gün 09:00-17:00 arasında Cumartesi 15:00’e kadar çalıştığını belirtmiş, ancak bu çalışma sisteminin davacının hangi pozisyona ait çalışma olduğu anlaşılamamıştır. Davacı şahitleri ise beyanında çalışılan gün sayısı ve çalışma sürelerinin uyumlu olmadığı görülmüştür. Taraf tanık beyanlarının arasında çalışma saatleri konusunda ciddi farklılıklar vardır.
Tüm bu tespitler karşısında tüm şahit ifadeleri birlikte değerlendirilerek, gerekirse şahit ifadeleri arasındaki çelişkilerin giderilmesi amacıyla tekrar ifadelerine başvurmak suretiyle işyerindeki çalışma düzeni tespit edilmeli ve iş yoğunluğu da değerlendirilerek fazla çalışmaya ihityaç duyulup duyulmayacağı tartışılmalıdır. Buna bağlı olarak varsa, davacının fazla çalışma ücreti tespit edilerek sonuca göre hüküm kurulması gerekirken yazılı gerekçe karara verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 04.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.