YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/23921
KARAR NO : 2014/34533
KARAR TARİHİ : 04.12.2014
MAHKEMESİ : İstanbul 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2013
NUMARASI : 2011/456-2013/279
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından ödenemyen işçilik alacakaları sebebiyle haklı olarak feshedildiğini ileri sürerek davalıdan kıdem, resmi tatil, fazla çalışma, yıllık izin ve hafta tatili alacağının tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar vermiştir.
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
2-Taraflar arasındaki uyuşmazlık davacının fazla mesai ücretine hak kazanıp kazanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya kapsamına göre mahkemece karar esas alınan bilirkişi raporuna göre; davacının hafta içi günde bir saat ara dinlenme ile beraber on buçuk saat, Cumartesi yarım saat dinlenme ile birlikte altıbuçuk saat çalıştığını, davacının toplamda haftada sekiz buçuk saat fazla mesai yaptığı belirlenmiş ise de, hesaplama dosya içeriği ile uyuşmamaktadır. Dosya kapsamı, şahit anlatımları ve yapılan işin niteliği bir bütün olarak değerlendirildiğinde davacının haftalık üç saat fazla mesai yaptığının kabülü dosya içeriğine daha uygun düşeceğinden mahkemece, fazla mesai alacağı yukarıda belirtilen şekilde yeniden hesaplanmalı ve sonucuna göre karar verilmelidir.
3-Taraflar arasında, işçilik alacaklarının zamanaşımına uğrayıp uğramadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı davalı işyerinde 01.10.2002 – 20.10.2010 tarihleri arasında muhasebe elemanı olarak çalışmıştır. Davacı vekili tarafından bilirkişi raporuna istinaden dava konusu miktarların artırılmasına yönelik olarak 03.04.2013 tarihinde yapılan ıslaha karşı davalı süresi içinde zamanaşımı def’ini ileri sürmüştür. Dava tarihinde yürürlükte bulunan mülga 818 sayılı Borçlar Kanunu’nun 126/3. maddesine göre işçi ücretlerine ilişkin davalar beş yıllık zamanaşımına tabidir. Dava konusu fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil alacakları da bu tür alacaklardandır. Bu sebeple ıslahla talep edilen fazla çalışma ücret alacağı ve genel tatil alacağı ıslah tarihinden geriye doğru beş yılın dışında kalan kısmı zamanaşımına uğramıştır. Davalı tarafın ıslaha karşı yaptığı zamanaşımı savunması dikkate alınmadan yazılı şekilde karara verilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; dava konusu fazla çalışma ücret alacağı ve genel tatil alacağı için ıslah tarihi itibari ile zamanaşımına uğramayan alacakların hesaplanması için hesap bilirkişisinden ek rapor almak, belirlenecek miktarlar üzerinden takdiri indirim yaparak karar vermekten ibarettir. Eksik inceleme ve yanılgılı tespit içeren bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulması isabetli görülmediğinden hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 04.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.