YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2364
KARAR NO : 2014/510
KARAR TARİHİ : 21.01.2014
MAHKEMESİ : Diyarbakır 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 08/11/2012
NUMARASI : 2011/475-2012/705
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . .. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, davalıya ait iş yerinde 01.07.2005-31.02.3009 tarihleri arasında çalıştığını, iş sözleşmesinin işverence haksız feshedildiğini, işyerinde fazla çalışma yaptığını, hafta tatilleri ile ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmaya devam ettiğini, bu çalışmalarının karşılığında hak kazandığı ücret alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, öncelikle zamanaşımı definde bulunduklarını, mermer ocağında usta olarak görev yapan davacının belirli süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, hak kazandığı tüm işçilik alacaklarının ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, taraflar arasındaki iş sözleşmesinin belirsiz süreli olduğu ve işverence haksız feshedildiği , davacının fazla mesai, hafta tatili ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışma iddiasını tanık beyanları ile ispatladığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında işçiye ödenen aylık ücretin miktarı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde aylık ücret miktarına ilişkin açıklamada bulunmamıştır. Dosya içerisine ibraz edilen ücret bordrolarının incelenmesinde son olarak davacıya aylık 635,00 TL net ödeme yapıldığı görülmektedir. Davalı tanıklarının fesih tarihi olan 2009 yılındaki aylık ücret miktarına ilişkin beyanları tespit edilmemiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, husumetli davacı tanıklarının beyanına itibar edilerek hesaplamalara esas aylık net ücret 1.700,00 TL olarak belirlenmiş ise de, bu hususa ilişkin yeterli araştırma yapılmamıştır. Mahkemece davacının kıdemi ve yaptığı işe göre ilgili meslek kuruluşlarından ilgili mercilerden uyuşmazlık konusu dönemde alabileceği emsal ücreti belirlenmeli ve dava konusu alacaklar buna göre hesaplatılmalıdır. Yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma ve hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanamadığı da uyuşmazlık konusudur.
4857 sayılı Kanun’un 41. maddesine göre haftalık 45 saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılır. İşçinin fazla çalışma süresi haftalık çalışma süresi esas alınarak belirlenmelidir.
4857 sayılı Kanun’un 46. maddesinde ise işçinin, tatil gününden önce aynı Kanun’un 63. maddesine göre belirlenmiş olan iş günlerinde çalışmış olması şartıyla yedi günlük zaman dilimi içinde yirmidört saat dinlenme hakkının bulunduğu açıklanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta. davacı ve davalı tanıklarının ortak anlatımı ile davacının günlük çalışmasının 07.00-19.00 saatleri arasında gerçekleştiği ve ayda üç gün toplu izin kullandığı bunun dışında çalışmanın aralıksız sürdüğü sabittir.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, bu çalışma düzenine göre davacının haftalık çalışma süresi belirlenmeksizin ve işçinin üç gün izin kullandığı haftalar ayrı bir değerlendirmeye tabi tutulmaksızın işçinin her gün 3.5 saat fazla çalışma yaptığı ve tüm hafta tatillerinde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılması hatalıdır.
Davacının ayda üç hafta tatilinde çalıştığı kabul edilmeli, ayrıca fazla çalışma ücreti günlük olarak değil, haftalık olarak belirlenen fazla çalışma süresi üzerinden hesaplanmalıdır. Eksik incelemeye dayalı olarak, hatalı bilirkişi raporu doğrultusunda karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Açıklanan sebeplerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.