YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2013/2357
KARAR NO : 2014/503
KARAR TARİHİ : 21.01.2014
MAHKEMESİ : Bursa 1. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2012
NUMARASI : 2011/223-2012/610
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi . …. tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalıya ait işyerinde10.05.2002-26.04.2010 tarihleri arasında çalıştığı, iş sözleşmesini emeklilik nedeniyle feshettiğini, aylık yemek bedeli olarak ödenen miktarın 2010 yılında yarıya indirildiğini, ulusal bayram genel tatil günlerinde çalışmasın rağmen ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının istifa ederek işten ayrıldığını, 2010 yılı başında yemek bedelinden indirim yapılmasına davacının onay verdiğini, ulusal bayram genel tatil günlerinde işyerinde çalışma yapılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, emeklilik sebebi ile iş sözleşmesini fesheden davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 22. maddesi gereğince iş sözleşmesinin esaslı şartlarının ancak işçinin yazılı onayı ile değiştirilebileceği ve işçi ücretinden herhangi bir sebeple indirim yapılmayacağı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında, aylık yemek bedeli ücretinden yapılan indirim nedeni işçinin fark yemek ücreti alacağına hak kazanıp kazanmadığı ve kıdem tazminatı hesaplamasına esas alınan aylık ücret miktarı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davalı işveren tarafından dosya içerisine ibraz edilen, Satış Temsilcisi Taahhütleri başlıklı belgelerin incelenmesinde, her çalışma yılı için davacı işçinin aylık ücreti, yemek bedeli ve prim koşullarının tarafların karşılıklı imzaları ile belirlediği görülmektedir.
Her ne kadar 2009 yılında davacıya aylık 205,00 TL yemek ücreti ödenmekte ise de, 2010 yılı için davacının imzaladığı Satış Temsilcisi Taahhüdünde aylık yemek ücretinin 102,00 TL olarak belirlendiği anlaşılmaktadır. Davacı bu taahhütnameyi itirazi kayıtsız imzalamıştır ve içeriğinin iradesine aykırı şekilde doldurulduğuna ilişkinde bir savunma getirmemiştir. Bu durumda işveren tarafından yemek ücretinin miktarına ilişkin yapılan değişikliğe davacının onay verdiği kabul edilmelidir.
İşveren tarafından yemek ücreti miktarında yapılan değişikliğin 4857 sayılı Kanun’un 22. maddesine aykırı olduğu gerekçesi ile davacının 2010 yılında da aylık 205,00 TL yemek ücreti alması gerektiği yönündeki mahkeme kabulü hatalıdır. Davacının fark yemek ücreti alacağı talebinin reddi gerektiği gibi, kıdem tazminatına esas giydirilmiş brüt ücret miktarı da aylık 102,00 TL yemek ücreti ilave edilmek sureti ile hesaplanmalıdır. Eksik incelemeye dayalı karar verilmesi isabetsiz olup kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.